#2 Girls Love 2 Run Rio
Dag 2
‘Francien, kun je navertellen wat je de afgelopen 24 uur hebt gedaan?’ vraagt Joyce. ‘Nee, maar gelukkig hebben we de foto’s nog…’
Ochtend
Het is 10:15 uur als we vertrekken naar de adidas Creator Base, the place to be. Aldaar wordt adidas nieuwste samenwerking/innovatie gepresenteerd. Adidas en partner Parley zijn erin geslaagd een milieuvriendelijke hardloopschoen (upper) te maken, van gerecycled plastic (afkomstig uit de zee). De schoen zelf is slechts voor 50 mensen beschikbaar gemaakt en is te niet te koop. Hij is enkel te verdienen. Als je via social media kunt laten zien hoe jij plastic een tweede leven geeft (noot van de redactie, die bewuste competitie is al gesloten).
‘PARLEY IS THE SPACE WHERE CREATORS, THINKERS, AND LEADERS COME TOGETHER TO RAISE AWARENESS FOR THE BEAUTY AND FRAGILITY OF OUR OCEANS AND COLLABORATE ON PROJECTS THAT CAN END THEIR DESTRUCTION.’
Dan weet je dat ook weer! Van deze prachtige samenwerking gaan we in toekomst zeker meer horen en zien. Ik ben in ieder geval onder de indruk.‘Francien, ken je Dick Fosbury?’ vraagt Ken. Ik wil ‘Ja.’ antwoorden maar dan lieg ik. Dus ‘Nee.’ wattan? ‘Dick Fosbury hoogspringer van beroep maakte tijdens de Olympische Spelen in 1972 als eerste een achterwaartse sprong in plaats van voorwaarts. Daarmee werd het wereldrecord aangescherpt en een nieuwe sprong was geboren; Fosbury Flop. De beste man is Amerikaan en ontzettend geïnteresseerd in hetgeen dat wij doen. Hij ziet Joyce zelfs aan voor Olympiër. Een foto volgt. Dolgelukkig word ik hiervan. Ik bedoel deze man schreef geschiedenis!
Niet veel later word ik geïntroduceerd aan Eelco Sintnicolaas. Die geblesseerd is uitgevallen op de meerkamp. Zijn Olympische droom is in duigen gevallen, maar zijn ego niet. Ik kan me niet in hem verplaatsen. Ik weet niet hoe het voelt. Ik ben ontzettend onder de indruk van de man die voor me zit. En zijn verhaal met ons deelt. Ik hoop hem zeer binnenkort eens uitgebreid te mogen interviewen, maar echt.
Middag
In de middag ben ik helemaal kapot. Gelukkig mag ik terug naar het huis. Ik heb een powernap nodig. Maar moet eerst nog even een Braziliaanse maaltijd tot mij nemen. Aan tafel ben ik lamgeslagen. Praten doe ik nauwelijks. Ik wil naar bed.
Na mijn schoonheidsslaapje is het tijd voor haar en make-up. We gaan namelijk naar het atletiekstadion in de avond om de 200 meter finale live te aanschouwen. En dan moet je er natuurlijk wel op je paasbest uitzien! Ik krijg te horen, dat er elke dag 2 mensen aan mijn haar en make-up werken vanaf nu. Kijk, dat toch geweldig. Waar ik niet goed in ben besteed ik meestal uit. Zo is dat ook met haar en make-up.
Avond
Daarna ben ik klaar om met het hele team richting het stadion te gaan.
Als het stadion in beeld kom, probeer ik me te beseffen waar ik ben. Dat lukt me nagenoeg niet… Het dringt gewoon niet tot me door. Gewoon echt niet. Misschien komt dat besef als ik terug ben in Nederland. Toch geeft het aanzicht me kippenvel.
Eenmaal in het stadion steven ik direct af op het drinken. En dan met name het bier (dat ik niet drink). Dat wordt namelijk geschonken in speciale (verharde) cups. Het is de bedoeling dat je alle 42 sportdisiplines die staan afgebeeld op de bekers spaart. Je begrijpt dat de bekers een regelrechte hit zijn. Ik had het al gezien op het NOS Jeugdjournaal vorige week.
Joyce en ik vallen met onze neus in de boter. Dafne Schippers wordt precies op het moment van binnenkomen een zilveren mediale omgehangen. Met dank aan Koning Willem-Alexander. Bijzonder om hier onverwacht getuige van te mogen zijn.
Als eerst volgt het laatste onderdeel van de mannen meerkamp. Met als winnaar Asthon Eathon. Je weet wel, die Amerikaan die met Gigi Hadid de Amerikaanse Vogue cover wist te sieren. Ik ben onder de indruk. Ook gezien de sfeer die hij weet op te wekken in het stadion met het pakken van de winst.
Als de 200 meter finale begint wordt het publiek dolenthousiast. Net onder ons staan Usain Bolt & Churandy Martina. Ik lijk te dromen, maar niets is minder waar. Als het startschot klinkt, zit niemand meer op zijn of haar stoel. Wat is dit spannend en gaaf tegelijkertijd! De man op 1, doet waarvoor hij gekomen is. Ik ga hem missen, maar echt. Churandy is knap vierde. IK BEN BLIJ. En hij ook. Driemaal op rij stond hij in deze Olympische finale!
Ik keer voldaan huiswaarts. Mijn bed roept me. Ik spreek je morgen weer. BTW vergeet me vooral niet te volgen op Snapchat (gebruikersnaam: @girlslove2run) en via Instagram @girlslove2run.
?
Riogelink de Joyceiro
Fotografie door Joyce Bongers