TGIF: McFarland, USA
Het is #JANUari, maar het is ook Disney maand bij Girls Love 2 Run. En Disney betekent, naast die awesome halve marathon in Parijs, natuurlijk vooral films. Thank God It’s Friday! Deze maand krijg je elke vrijdag een Disney review van Cine.nl. Zodat je weet wat je kan doen als je dit weekend eens lekker wil bankhangen na je lange training.
Deze week is het McFarland, USA (2015). Wederom niet een film waar je direct aan denkt bij het woord Disney – maar wel een perfecte film voor hardloop aficionados.
Zoals de trailer al doet vermoeden is McFarland, USA voornamelijk gestoeld op de bekende formule van het ‘underdog team’, ook al is de film gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Team X komt niet uit een welvarende buurt, heeft geen goede sportuitrusting, en geen ervaren spelers. Ze moeten het opnemen tegen Team Y, die dat allemaal wel heeft en daarbovenop ook nog eens een potje arrogant is. Gelukkig komt daar een coach die ze tegen alle verwachtingen in tot hoge hoogten tilt. Je kent het wel.
McFarland USA opent met het moment dat American football coach Jim White (Kevin Costner) zijn baan kwijtraakt. Na een miserabele prestatie is hij gedwongen om als allerlaatste kans een baan aan te nemen in McFarland, een plaatsje in Californië bij de grens met Mexico. We volgen coach White en zijn gezin tijdens de periode van aanpassing na de verhuizing: het barst in McFarland van de armoede en gangs. De film probeert de wisselwerking tussen de blanke, voormalig upperclass familie White en de bewoners van McFarland met humor te benaderen. Soms lukt dit, soms blijft het verhaal echter teveel op de oppervlakte.
White komt als leraar en coach te werken op de lokale openbare middelbare school, pittoresk naast een gevangenis gesitueerd. Hardlopen, track and field, is niet iets waar veel aandacht aan wordt besteed. Als White Thomas (Carlos Pratts) ziet rennen besluit hij om een groep jongens te coachen als track team. De drie Diaz broers (Michael Aguero, Rafael Martinez, and Ramiro Rodriguez) sluiten zich aan bij het team, plus een aantal andere leerlingen die niet de kans krijgen om zich echt als personages te ontwikkelen in de film.
Alle leden van het McFarland team komen uit gezinnen die rondkomen van de landbouw: voor en na school werken ze dan ook nog met hun families in het veld. Dit levert de nodige strubbelingen op tussen de niet-begrijpende blanke coach White (geen toevallige naam, wellicht), en de jonge, eigenwijze teamleden. Hier en daar raakt de film een grijs gebied tussen ‘inspiratievolle coach’ en ‘white savior’. Soms moeten we coach White net iets te zielig vinden omdat hij in een onbekende omgeving, met andere culturele en sociale waarden terecht is gekomen en daar stuntelig mee omgaat. Wanneer hij het volledige McFarland team voor het eerst de zee gaat laten zien op weg naar een wedstrijd, wordt het wel heel erg een geval van ‘blanke man is als enige in staat een groep achtergestelde jongeren te laten zien wat ze kunnen’.
Al met al is McFarland, USA niet de meest inspirerende film die er ooit gemaakt is volgens de underdog sportteam formule. Toch is het een heerlijke film om te kijken als je wat hardloopmotivatie nodig hebt: de atleten van McFarland gaan er echt voor, en je kan toch eigenlijk niet anders dan met ze meeleven. Daarnaast is de manier waarop Californië in beeld is gebracht prachtig: van McFarland zelf tot de natuur daaromheen. Je rent bijna zelf mee door de glooiende landschappen waar het team hun lange trainingen en wedstrijden rent.
McFarland, USA is te bekijken op Netflix.
?
Anneloes & Cine
PS: Lees nog veel meer filmtips, lijstjes en reviews op Cine.nl