#31 Dagboek van een marathon loopster
Ik kijk in mijn digitale agenda. Zie dat het 1 november is. Op 28 november loop ik dus de KLM Curaçao Marathon. Ik tel de dagen. Nog 27.
Hey, dacht je nou echt dat ik in New York City was?! Dat heet nou Insta-crap talk. Maar toegegeven als ik niet 16 euro in de min had gestaan dan was ik vrijdag al die kant opgevlogen. Om iedereen en met name jou aan te moedigen. Owja, ik kan (nog) niet weg. Ik moet een boek schrijven.
Ben je nieuwsgierig hoe mijn schrijfdagen eruit zien in de Universiteitsbibliotheek van Utrecht? Snap ik wel. Daarom heb ik vandaag een diary voor je gemaakt. Inclusief zweetdate. Voordeel van een zweetdate die nog studeert en toevallig druk bezig is met zijn tentamenweek. Dat maakt het verblijf in de UB nog een stukje aangenamer. Ik raak dus gewoon niet uitgepraat over die UB, dit is compleet nieuw voor mij. Ik heb vijf jaar in Utrecht gewoond, maar dacht de de UB verboden terrein was voor HBO studenten. Geen idee hoe ik daar bij ben gekomen. Ik dacht dat de UB toebehoorde aan studentenverenigingen en universiteiten. Weet ik veel dat het woord ‘openbaar’, ook echt openbaar betekent. Dus ja. Dit is de komende weken mijn toevluchtsoord.
Mijn zondag begint om 07:30 uur. In een raptempo kleed ik me aan. En fiets op de UB af, alsof mijn leven er vanaf hangt. Ik ben niet de enige vroege vogel. Logisch gezien de tentamenperiode. Ik verbaas me over de hoeveelheid mensen.
Eenmaal binnen moet ik echt keihard lopen om een plekje te bemachtigen. Ja wordt er toch nog een beetje gelopen, elke meter telt. Niet waar? Ik vind een hele fijne plek. Kijk maar.
In de ochtend schrijf ik mijn editorial. Als mijn maag bezwaar aantekent leg ik mijn digitale pen neer en koop ik vluchtig een te dure chocolade croissant bij de Bakkerswinkel. Waarna ik de draad weer oppak.
Rond half 12 begint mijn maag opnieuw te knorren. Ik pas als (non-student) prima tussen de studenten. Ze hebben, net als ik ook, weinig bestedingsruimte. Perfect voor mij dus, want dan hoef ik me ook niet verantwoorden waarom ik mijn eigen lunch meebreng.
In de namiddag verlaat ik mijn fijne plek. Voor een plek waar niemand me lastig valt. En waar er dus geen tot weinig afleiding is. Ik werk aan mijn boek. Totdat mijn zweetdate voorbijkomt en neerstrijkt voor een powernap. Terwijl ik rustig verder typ.
Om half vijf vind ik het mooi geweest. Ik pak mijn spullen en ga naar huis. Waar ik voor het eerst in tijden mijn eigen maaltijd klaarmaak. Ik maak een soep na die laatst mocht proeven bij mijn favoriete eettentje in Utrecht: YUM SAAP (in de Twijnstraat, echt een aanrader). De soep die ik namaak om mezelf geld uit te sparen heet Tom Kha Hed. Met als ingrediënten: sarré (citroengras), kokosmelk, water, groente bouillon blokje, oesterzwammen, rode peper en lente-uitjes. Het resultaat is verbluffend lekker. Ik had niet verwacht dat ik de smaak zo goed kon nabootsen.
Ik sluit zo mijn laptop om een boekje te lezen. Morgen ben ik wederom in diezelfde UB te vinden. Als je me ziet mag je best gedag zeggen hoor. Vind ik alleen maar leuk!
Tot morgen!
?
Francien & Team Girls Love 2 Run