Als je haar maar goed zit…

Je ziet me bijna nooit met mijn haar los. Dat werkt voor mij niet. Mijn lieve collega Running Lau, lijkt daar totaal geen last van te hebben. ‘Haar’ trademark is ALTIJD haar los (ik ben stik jaloers op d’r). Ik ben daarentegen te herkennen aan mijn wapperende paardenstaart (lees: hair extensions). Vraag maar aan Joyce. Al loop ik tussen 2.391 gelijkgestemde, Joyce ziet me al van ver aankomen dankzij die zwiepende paardenstaart. En als je niet uitkijkt verandert het ding ook nog in een kamikaze staart, die de buurvrouw op links met gemak uit het veld slaat. Letterlijk.

maandthema GL2R juni blog (3)

I’m sexy and I know it
Maar er zijn meer redenen om mijn haren bij elkaar te binden. Heb je ooit weleens een jongen oraal bevredigd terwijl je lange lokken sexy over je schouders vallen? Ik wel. Geen succes(nummertje). Tenzij je het lekker vindt om naast zijn schaamhaar ook je eigen haarlokken met enige regelmaat uit je mond te ‘trekken’. Daarnaast verbind ik mijn haren het liefst als ik bovenop mijn zweetdate zit. Heeft hij gelijk een mooi uitzicht op mijn voorgevel (word je al rood? No need to blush, this is just something that’s called reality). Het is daarna trouwens niet de bedoeling dat diezelfde zweetdate eraan trekt als een malle. Het zijn ten slotte lange haren (of in mijn geval hair extensions) en ze kunnen best wat hebben, maar het blijft een actie die een jongeman maakt die teveel porno kijkt. Daarnaast kent een jongen vaak zijn eigen kracht niet. Kan best pijnlijk zijn. TRUST ME.

IMG_8735

Onsamenhangend geheel
En als ik dan toch een keer mijn haar los draag, tijdens een avondje uit, ziet het er aan de voorzijde prachtig uit. Helaas zijn mijn stijlcapaciteiten enkel beperkt tot de voorzijde (lees: alles dat ik zelf kan zien in de spiegel). Dat de achterzijde er niet uit lijkt te zien blijkt wel weer als ik een niet nader te noemen vriendin gedag zeg. ‘Heb je de achterzijde al gezien?’ wordt er dan nonchalant gevraagd. Doelend op het vogelnest aan de achterzijde van mijn hoofd… En dus bind ik mijn staart al na drie minuten van onsamenhangend geheel, naar samenhangend geheel. Zo zit ikzelf trouwens ook in elkaar.

Hoor je bij team paardenstaart of team loesoe (in the sky)?

?

Francien (& Joyce)

Follow my blog with BloglovinFacebook Instagram & Twitter

Foto door Joyce Bongers

Recent