Mijn ontmaagding

Ik ga er voor de goede orde vanuit dat je me kent. Je kent me, ik doe aan risicomijdend gedrag. Dat houdt in dat ik de auto niet graag aanraak. Na 6 ongelukjes lees: spiegels van auto’s afrijden, linksom de rotonde nemen en de muur vaker van dichtbij te hebben gezien dan me lief is. Heb ik besloten mijn carrière van twee jaar alla autocoureur Max Verstappen aan de wilgen te hangen. Ik voer er regelmatig discussies over met Joyce. ‘Het is gewoon een kwestie van vaak genoeg doen.’ Ik krijg zelfs voor de derde les les van niemand minder dan diezelfde Joyce. En toch voel ik me achter het stuur van een auto niet op mijn gemak. Om nog maar te zwijgen over mijn inparkeer (on)vermogen. Autorijden staat voor mij gelijk aan vrijwillig de dood opzoeken. Daar heb ik alleen nog geen oren na.

Triatlon?
Datzelfde geldt met een triatlon. Zwemmen kan ik. Borstcrawl voelt als levend verdrinken. Fietsen kan ik, minus de steenpuisten die dan met enige regelmaat mijn bilpartij bezoeken. Lopen kan ik ook, ik betwijfel alleen of dat nog gaat na het zwemmen en fietsen.

Zeg nooit, nooit
En trailrun, wat is dat?! Ik kan klimmen als ik wil, ik kan janken als ik wil. Ik kan alleen totaal NIET afdalen en al helemaal niet gecontroleerd vallen. Het vergt een aandacht spanne van jewelste en laat die nou net ontbreken in mijn hersenpan. Het is een kwestie van doen waar je goed in bent en weten waar je kwaliteiten liggen. En dus doe ik het NIET. Ik herhaal ik doe het NIET.

Are you in?
‘Francien, ik heb denk ik iets plezants voor U.’ hoor ik aan de andere kant van de lijn. ‘Wilt U mee naar BEAT THE SUN als toeschouwer?’ Nog voordat ik weet waar ze het over heeft, heb ik al ‘Ja.’ geantwoord.

Zondagochtend 19 juni
Ik vlieg met KLM naar Genève. Aan de kledij van medepassagiers kan ik zien wie er nog meer meegaan op deze persreis. Sporthorloges zijn in dit geval de vuile verraders. Pas op het vliegveld in Genève tik ik Peter aan. Peter is een charismatische man van 56 lentes jong. En altijd te herkennen aan zijn safari hoed. Deze beste man geeft zich uit als journalist voor Runner’s World magazine. Maar als hij had gezegd dat hij acteur was geweest op een Indiana Jones set, had ik het ook geloofd. ‘Francien! Goed je te zien.’ ‘Insgelijks.’ zeg ik daarop terug. ‘Ik heb (nog steeds) geen flauw idee wat me te wachten staat.’ zeg ik. ‘Heb je mijn artikel over #BEATTHESUN van 2 jaar geleden gelezen?’ vraagt Peter. ‘Nee nog niet.’ zeg ik. Maar dat ga ik dus zo wel doen….

Zaterdagavond 18 juni
Toen ik zaterdagavond een Instagramfoto voorbij zag komen van Erben Wennemars in de sneeuw, was ik met stomheid geslagen! Het gaat toch om het verslaan van de zon in 15 uur en 41 minuten?! Dan moet het er toch ook warm zijn?! Sneeuw in juli dat kan, maar nog zoveel en zo dik? En bovendien is het skiseizoen al voorbij. Ik flikker mijn twee driekwart tights regelrecht de prullenbak in en pak mijn skibroek erbij. Ik stuur uit pure paniek een app naar Laure. ‘Ik dacht dat we naar de zon gingen. Wat moet ik meenemen?’ Waarop ik terugkrijg ‘Haha, voor de parcours krijg je van ASICS materiaal. Maar voorzie best wat warme kledij. Have fun!’ Have fun?! Ik krijg een halve hartverzakking.

Runner's World modespecial web (15)

Wat houdt dit event eigenlijk in?
8.370 hoogtemeters
150km parcourslengte opgedeeld in 12 legs
Weg, trails en bergen
Doorkruisen van 3 landen
8 intercontinentale teams,

BEAT THE SUN
Dit is niet zomaar een race… Mijn vermoedens worden bij aankomst direct bevestigd. DIT IS WERELDS MOEILIJKSTE TRAILRUN! 48 atleten uit de hele wereld, waarvan de helft pro en de andere helft recreant strijden in teams tegen elkaar. Zodra de eerste zonnestraal over de Mont Blanc komt op dinsdagochtend 21 juni (de langste dag van het jaar) barst er een hevige strijd los, verdeeld over 12 legs (in de vorm van een estafette/relay) Onder de meest extreme weersomstandigheden (lees: sneeuw, regen en wind). De deelnemende teams zullen in een bloedstollende strijd in totaal 140 kilometer afleggen. De vraag is, of ze het winnen van de zon. Gaat deze ten onder en ben je niet op tijd bij de finish dan ga je zelf ten onder. In 2014 was het winnende team slechts 4 seconden te laat. Ze miste de zon dus gewoon op f*cking 4 seconden! Het jaar daarop kwam datzelfde team terug. En won, met slechts 9 seconde voorsprong op diezelfde zon.

DIY
Vandaag interview ik enkele atleten die deelnemen aan de race! En trust me dat zijn werelds grootste atleten. Maar daar doe ik morgen uitgebreid verslag van. Vanmiddag staat dan toch echt mijn eerste trail run op het programma onder begeleiding van een team van experts. Ik ben benieuwd! Op Snapchat (gebruikersnaam: girlslove2run) doe ik live verslag van mijn trail ontmaagding.

?

Francien (& Joyce)

Follow my blog with BloglovinFacebook Instagram & Twitter

Foto’s door Joyce Bongers en Runner’s World

Recent