#13 Dagboek van een marathon loopster
Ik kijk in mijn digitale agenda. Zie dat het 14 oktober is. Op 29 november loop ik dus de KLM Curaçao Marathon. Ik tel de dagen. Nog 47.
Weet je wat. Poepgat. Vandaag was geen goede dag. Ik had net zo goed de hele dag in mijn bed kunnen liggen met een dekbedovertrek over mijn hoofd heen. Ik reageer geloof ik niet zo goed op dit bedroefde weer.
In mijn hoofd ben ik vooral bezig met druk zijn. Waarmee ben je druk? Ja met druk zijn. Een hoofd dat overloopt. Dat de vele prikkels even niet kan verwerken. Dit is het deel van A D H D waar zelfs medicatie niet tegen helpt. Op dit soort dagen heb ik gewoon niets aan mezelf. Ik kan niet leuk doen tegen mezelf en al helemaal niet tegen andere. Ik voel me ontzettend baldadig (dat zich uit in kinderachtig gedrag). Sporten is wellicht een oplossing, maar vandaag blijf ik op de bank zitten. Telkens als ik naar buiten kijk wordt mijn bui zwaarmoediger. Ik bezegel mijn bui met een zakje M&M’s. Zelfs dat helpt niet. Uiteindelijk moet ik toch naar buiten voor een zakelijk afspraak.
Terwijl ik dit schrijf ben ik op weg naar vrienden in het Oosten des Lands. Kunnen zij mij misschien op andere gedachten brengen? Ik hoop van wel! En als dat niet zo is dan keer ik huiswaarts. En ga ik weer onder mijn dekbedovertrek leggen. Dan ga ik wachten totdat het morgen is. Want dan beleef ik ein-de-lijk mijn eerste echte gala. En dat vind ik rete spannend!
Dit opschrijven helpt trouwens ook een beetje. Dingen van me afschrijven helpt eigenlijk altijd. Alleen is dit wel redelijk beschamend om te delen. Maar goed het kan niet elke dag feest zijn. Morgen gelukkig wel!
En dan zijn daar dus mijn vrienden, waar ik ALTIJD op kan bouwen. Ook als ik maanden onbereikbaar voor ze ben. Ze geven me zelfs een overlevingspakketje mee. Aangezien die noodlesoup niet altijd even smakelijk is, als je het elke dag eet. Lief toch?
Hoe was jouw dag?
?
Francien & Team Girls Love 2 Run
Foto’s Joyce Bongers