Dear Maurice,

Als je me je kunstheup op beeld (Samung Galaxy) laat zien schiet ik keihard in de lach. Op links hoort een stukje kunststof te zien te zijn. Ik zie echter alleen maar je jonkheer in vol ornaat dankzij deze prachtige röntgenfoto. Ik wil nog doen alsof ik het niet zie, maar het is gewoon niet te missen. Ik probeer mijn uiterst interessante gesprek met jou te vervolgen. Ook jij hebt ondertussen door wat je zojuist in beeld hebt gebracht. Schaamteloos houdt je je telefoon in de lucht en laat je de foto ook gelijk even aan de rest van de kroeg zien. Ik mag jou wel. Mijn tietenlied verhaal valt hiernaast totaal in het niet.

Even ter beeldvorming van de lezer, ik zit in Café Hans (een Amsterdamse bruine kroeg) op een late vrijdagavond. Met tegenover me een fijne vent van 70 lentes jong.

Maurice terug naar jou. Ik ben in mijn nopjes. Voel me vereerd met je aandacht. Je verhalen gaan over je carrière en de manier waarop je in het leven staat. Tussen neus en lippen door floep je eruit dat je nog steeds voetbalt én rent! Dat laatste doe je twee keer per week naast je voetbaltrainingen. Je hebt een herstel dag nodig na iedere training of run ivm je kunstheup. In mijn hoofd kan ik nergens anders meer aan denken. IK MOET MET JOU OP ZWEETDATE.

‘Maurice, mag ik een stukje met je meelopen door het Vondelpark?’ vraag ik je. ‘Natuurlijk. Stuur me maar even een email.’ Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Binnen 30 seconden heb ik je een email verzonden. Nu nog even de follow-up met datum en tijd erbij. To be continued…

Maurice, tot volgende week!

Liefs, 

Francien

P.S. Normaal hou ik voor de maximum leeftijd van mijn zweetdates de formule [mijn leeftijd + 3] aan, maar voor jou maak ik graag een uitzondering.

P.P.S. Ik zit er al helemaal klaar voor zoals je ziet.