Dear Kai,

Dear Kai, (want zo heet je namelijk in mijn boek)

Op zondagmiddag 23 juni 2002 stuur ik je een foto. Op zondagavond 7 februari 2016 stuur ik je opnieuw een bericht. Dit bericht.

Ik dacht een legitieme reden gevonden te hebben om je voor me te winnen. Jij dacht daar anders over. Net zo als ik er vandaag de dag anders over denk. Door het schrijven van Francien, laat je tieten nog eens zien weet ik dat we beide niet hebben stilgestaan bij de gevolgen, omdat we daar kortom niet over nadachten. Totdat de volgende zin wordt uitgesproken.

‘FRANCIEN, LAAT JE TIETEN NOG EENS ZIEN!’ KLINKT ER NOG EENS, HET WORDT NU GESCANDEERD. WEER DAT IRRITANTE GELACH. IK VOEL ME VERRADEN EN BESEF DAT MIJN VRIENDSCHAP MET JOU NIETS VOORSTELT. ERGER NOG, ZELFS NOOIT BESTAAN HEEFT. IN MIJN HOOFD GAAT HET LICHT UIT.

Degene die de bewuste foto ontving, zag, of doorstuurde hing er een waardeoordeel aan. Bestempeld worden als ‘goedkoop, slet, typisch, dat maakte het naar school gaan bijna onmogelijk…

IK BEN AANWIJSBAAR ANDERS VOOR IEDEREEN OM ME HEEN. VOOR DEGENE DIE HET WEET, DEGENE DIE HET TE WETEN GAAT KOMEN EN DEGENE DIE HET NOOIT TE WETEN KOMT. IK BEN NAMELIJK ANDERS. IK BEN GERAAKT IN HET DIEPST VAN MIJN ZIJN. ZELFS ZO DIEP DAT IK EVEN GEEN UITWEG MEER ZIE.

Ik kon mijn vriend van toen niet langer in zijn lichtblauwe ogen aankijken. Ik kon niet langer ontkennen. ‘Ik voelde me een bokser in de ring die enkel klappen kon incasseren, maar niet bij machte was om terug te slaan.’ waren de exacte woorden die hij recentelijk gebruikte toen we samen terugblikten op die tijd. Hij werd namelijk eveens ongevraagd het mikpunt van de misplaatste opmerkingen.

IK WIL ALLEEN MAAR ZIJN ARMEN OM ME HEEN. IK WIL ME VEILIG VOELEN. IK WIL DAT IEMAND TEGEN ME ZEGT DAT HET GOEDKOMT. IK WIL DAT HIJ DAT ZEGT. MAAR NIETS VAN WAT HIJ ZEGT KOMT DAARBIJ IN DE BUURT. HIJ MAAKT DE PUINZOOI ALLEEN NOG MAAR GROTER. IK NEEM HET HEM NIET KWALIJK. HIJ HAD TOT EEN PAAR MINUTEN GELEDEN VERKERING MET DE HOER VAN DE SCHOOL.

Alleen was ik dat niet. Ik was een puber die een fout maakte. Die am publiek werd uitgemeten. Ik dacht mijn status terug te kunnen kopen met Tommy Hilfiger en Olily. Een hockeymeisje. Dat wilde ik zijn. Die deden zoiets niet (in mijn optiek). Die waren slim, mooi en succesvol (in mijn optiek).

DE WEKEN DAARNA VERANDER IK VAN EEN ONGEREMDE FLAPUIT IN EEN TERUGGETROKKEN TYPE. IK WORD IEDERE DAG MEERMAALS GECONFRONTEERD MET DE GEVOLGEN VAN MIJN ONDOORDACHTE DAAD. BEGIN HET GEVOEL TE KRIJGEN DAT IK NIET MEER BEN DAN EEN DOMME SLET. IK DRAAG NIET LANGER WAT IK MOOI VIND. HOEZEER IK OOK PROBEER OM ME EEN PANTSER VAN ARROGANTIE EN ONVERSCHILLIGHEID AAN TE METEN, DAG IN DAG UIT VRAAG IK ME AF HOE IK KAN ONTSNAPPEN UIT DEZE NACHTMERRIE.

Ik ben er niet aan ontsnapt. Ik moest het ondergaan. Ik werd gedefinieerd door een foto. Ik veroordeelde mezelf. Durfde het niet bespreekbaar te maken uit schaamte. Hing er een eigen waardeoordeel aan. Pas twee jaar later werd daar een einde aan gemaakt.

‘ZE ZIJN TOCH HARSTIKKE MOOI?!’ ZEGT HIJ. ‘JE HEBT NIETS OM JE VOOR TE SCHAMEN. EN BOVENDIEN HEEFT IEDEREEN ZE (NOU JA DE HELFT VAN DE WERELD). JE MOEDER, MIJN ZUSJE. WAT BOEIT DAT NOU? HIJ VINDT HET ALLEEN MAAR VERVELEND DAT HIJ ER OP DAT MOMENT NIET VOOR MIJ KON ZIJN.

Deze woorden gaven de doorslag. Deze woorden zorgden ervoor dat ik inzag dat het allemaal goed zou komen. Deze woorden zijn afkomstig van iemand die het geheel kon overzien. Die me bevrijdde van mijn schuldgevoel, angst en het waardeoordeel dat ik over mezelf geveld had.

VANDAAG VOEL IK MIJ EEN WINNAAR. HET NAÏEVE MEISJE UIT 3 VMBO IS DOOR SCHADE EN SCHANDE UITGEGROEID TOT EEN SUCCESVOLLE ZAKENVROUW. MET DANK AAN MIJN BORSTEN.

Kai, ik ga zo op bezoek bij Eberhard van der Laan, burgemeester van Amsterdam, om mijn boek aan hem uit te reiken. En samen nemen we de verantwoordelijkheid op ons om het waardeoordeel dat hangt aan sexting weg te halen.

KAI, JOU BEDANKEN IS MISSCHIEN GEK, MAAR EIGENLIJK OOK WEER HELEMAAL NIET. FRANCIEN, LAAT JE TIETEN NOG EENS ZIEN WAS ER NOOIT GEKOMEN ZONDER JOU. IK BEN NIET (MEER) BOOS OP JOU. IK BESEF TERDEGE DAT WE ALLEBEI NIET HEBBEN NAGEDACHT OVER DE GEVOLGEN. HOPELIJK HELPT ‘ONS’ VERHAAL ANDEREN DIE DIT MEEMAKEN.

?

Francien 

Foto’s gemaakt door Joyce Bongers

Follow my blog with BloglovinFacebook Instagram & Twitter

P.S. Ik heb gekozen voor de naam Kai, want die naam is namelijk van iemand afkomstig die ik bijzonder hoog in het vaandel heb staan. En door je naar hem te vernoemen kan ik met geen mogelijkheid boos (meer) zijn op jou.

Recent