Francien stopt met (zweet)dates

Voor mijn vriend is het af en toe best vervelend om te zijn met een meisje dat voor ‘haar beroep’ op zweetdate moet met de knapste en sportiefste mannen van Nederland. Hij laat zich niet kennen, maar ik denk dat ik het omgekeerd best moeilijk zou vinden.

Aanzoek
Daarom heb ik hem gisteren een aanzoek gedaan. ‘Wil je met me (VISUALISEER EEN LANGE ONGEMAKKELIJKE STILTE) op zweetdate?’ Er gaat zichtbaar een golf van verlichting door hem heen. [Even tussen neus en oksel door hij is pas 26 en denkt nog even liever niet na over ‘dit’ soort onderwerpen, laat staan dat hij ermee geconfronteerd wil worden. ‘Ik dacht dat je het nooit zou vragen!’ antwoordt hij quasi nonchalant. ‘Maarre okee. What ya have in mind?’ vraagt hij terwijl hij een halfbakken poging doet uitdagend te kijken. ‘Als je nou gewoon om 04:00 uur vannacht de wekker zet dan gaat het helemaal goedkomen.’ zeg ik. Hij denkt nu vast dat er iets van een slaapkamerworkout komt.

Cliffhanger
En zo geschiedde (met uitzondering van die slaapkamerworkout). Het werd een van de meest memorabele dates ooit. Met een uiterst spannende cliffhanger…

Vanochtend dus
De wekker gaat om 04:00 uur (03:00 uur Nederlandse tijd) en dat terwijl ik pas om 01:15 uur in slaap ben gevallen. Ik wil zijn telefoon en dan met name zijn wekker direct uitdrukken. Om me daarna over te geven aan die slaapkamerworkout. Komt omdat het oestrogeen- testosterongehalte (aka de mate van drive) rond dat tijdstip het dichts bij elkaar liggen. Maar ja seks voor ‘de wedstrijd (lees: zweetdate)’ is ten strengste verboden.

Dan niet
En dus ga ik in plaats van ‘op’ hem, ‘naast’ hem zitten. Ook hij komt langzaam in beweging. Hij heeft trouwens nog geen idee wat we gaan doen. Dat ziet hij vanzelf wel. Ik kan jou in ieder geval alvast vertellen dat ik deze activiteit al meerdere malen heb volbracht met voormalige zweetdates. En dat het absoluut niet aan mij besteed is en toch dwing ik mezelf ertoe. Het is zelfs een levensgevaarlijke (zweetdate). Eentje met met een goed hoogtepunt. Maar er zijn ook dalen…

Ain’t no mountain high enough…
Volgens mijn iPhone komt de zon vandaag al om 05:37 uur op. Het moment waarop Kaapstad ontwaakt uit haar schoonheidsslaapje. Ik wil er best bij zijn wanneer dit gebeurt tezamen met mijn date. Dus lok ik hem mee naar Lions Head. Leeukop is bekend om zijn spectaculaire uitzicht over de stad, en de klim (45 minuten, holy sh*t) naar de top en is vooral populair tijdens volle maan, zonsopgang – en ondergang. Ook al is het ding maar 669 meter hoog, ik sta nu al doodsangsten uit. Had ik al gezegd dat ik hoogtevrees heb? Nee? Bij deze! Het zweet breekt me spontaan uit. Mijn vriend ziet het en zegt ‘Relax. Gebruik Odorex.’ Hij pakt de spray van de toilet tafel. Ruikt eraan en gooit deze in zijn rugzak. ‘Ruikt naar komkommer!’ Zoals je begrijpt is hij er inmiddels achter wat we gaan doen.

Doodangsten
Om 04:25 uur lopen we deur uit. Beter te vroeg dan te laat toch? Aangezien ik vanwege mijn hoogtevrees alle tijd nodig heb om menig maal mijn angsten te overwinnen. Gewapend met OdorexActive Care spray en roller durf ik het aan. Ik ben vooral fan van de spray. Het helpt natuurlijk ook wel dat er een sterke man, knappe (jonge)man bij is. De vraag ik is alleen of ik het droog weet te houden (geldend voor mijn ogen, oksel en slip).

Alle begin is makkelijk
‘Klok jij de tijd?’ vraag ik. Benieuwd hoeveel minuten er nodig zijn om dit ding te bestijgen. ‘Ik wil hem best oprennen hoor.’ hoor ik mijn vriend zeggen. Zelf zie ik daar iets minder de lol van in, maar het betreft ten slotte wel een zweetdate. En tot nu toe heb ik Leeukop altijd opgelopen. Dus waarom ook niet. Dan ben ik er ook sneller vanaf. And off we go. De eerste 200 meter gaan gemakkelijk af. Het pad is breed en ik kan ondanks de duisternis goed zien van waar ik ren.

Half way there
Halverwege denk ik daar anders over. Het brede zandpad heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een smal pad dat voornamelijk bestaat uit grote en kleine stenen. Ik heb het idee alsof ik aan het randje van de afgrond sta. Het huilen staat me nader dan het lachen. Mijn blaas staat op knappen. Enkel mijn oksels lijken zich droog te houden. Dat het zweet zich naar mijn borst- en bilspleet heeft verplaatst vind ik niet meer dan normaal. Mijn longen liggen zowat op mijn tong. En mijn date is al stukken verder dan ik. Hij kijkt af en toe naar beneden om te zien of ik nog steeds op de berg sta in plaats van ernaast lig. Lief. Heel lief van hem. Hij kan me vast goed redden vanaf daar als het misgaat ;-).

Crossroads
Even voel ik me Britney Spears die op een crossroad terecht is gekomen. Kies ik het hazenpad (lees: de Francien-vriendelijke route) of ga ik voor de snelste route (lees: de weg van de meeste gevaren). Ik kies ervoor hem achterna te gaan. Volgzaam ben ik he?

Ain’t no mountain high enough
Okay what have I done. Het waait flink. ‘Ik durf niet meer,’ gil ik, terwijl ik mij vergrijp aan een steen. Die me uiteindelijk weigert. Daar hang ik dan. ‘Niet naar beneden kijken. Niet naar beneden kijken.’ spreek ik mezelf toe. En toch doe ik het. ‘Aint no mountain high enough…’ begin ik spontaan te zingen. Ik word gered door mijn prins op witte sportsokken.’
‘Misschien hadden we toch even het weer moeten checken na die storm van gisteren,’ zegt mijn zweetdate. Gelukkig hebben we beiden AD(H)D en zijn we in staat om ‘s ochtends compleet vergeten te zijn dat we gisteravond zijn aangevallen door rond waaiende palmboombladen (die overigens keihard en scherp als messen zijn, zoals mijn linker kuit te weten is te gekomen).

Hoogtepuntje hoor
De wind gaat iets liggen en we bereiken de top. ‘Best leuk op de Leeukop.’ Ja, wel echt een hoogtepunt van onze trip.’ Sorry, dit zijn onze gesprekken. Het uitzicht is fantastisch en we besluiten hier ons ontbijt van My Sugar te verorberen. Een bijna perfecte bakkerij aan Regent Street in Sea Point waar je niet hoeft te komen voor je gezondheid, maar wel voor heel veel lekkere dingen. ‘Can we even eat anything else for the rest of the day after this?’ ‘Let’s say, you still need your proteins.’ lacht hij terug.

Cliffhanger
Na een tijdje de diepte in te hebben gekeken, de nodige foto’s te hebben gemaakt en een flinke sugar rush, komt de verwachte sugar dip. De date krijgt wat scherpere RANDjes. Bij een gebrek aan gespreksstof, komen we uit op het flirtgedrag van bezette mensen. En daarna van onszelf. En dat is nooit een goed verhaal. Dit eindigt niet alleen in een abrupt einde van onze tot dan toe te gekke date, maar ook letterlijk in een cliffhanger.

What must go up, must come down
Waarna ik op eigen houtje van de berg afdaal. Alsof het niets is. Okay, ik vind ‘af’ nog enger dan ‘op.’ Nu moet ik nog kijken naar de afgrond ook. Mijn zweetdate heeft het dan niet overleefd, ik en mijn oksels met dank Odorex uiteindelijk wel. Nee grapje. Lief als hij is, begeleid hij me netjes naar beneden. En omdat ik genoeg energie over heb, is nu toch echt tijd voor de finale. ‘Onderzoek heeft uitgewezen dat de testosteron-productie (en daarmee het libido) toeneemt als je intensief en kort hardloopt of aan krachttraining doet. Vooral kniebuigen (en laten we dat nou net veelvuldig hebben gedaan toen we Leeukop op- en afklommen) is erg goed voor je testosterongehalte.’ I don’t have to tell you the rest.

Een fris, (actief) en fruitig begin van de dag nietwaar? #DATZOUDENMEERMENSENMOETENDOEN En daarmee stop ik dus op aandringen van mijn vriend met zweetdates ;-). 

Liefs,

Francien

P.S. Deze post is tot stand gekomen in samenwerking met Odorex.