Rennen, samen of alleen?

Rennen, samen of alleen? Ik kan wel zeggen dat ik het liefst alleen ren, maar dan lieg ik. Samen rennen met een partner in crime maakt rennen zoveel leuker! Waarom? Als ik alleen ren ben ik eerder geneigd om te stoppen, want dan is er niemand die tegen me zegt “Komop, nog maar een klein stukje” als ik even niet meer kan. Ten tweede wil ik tijdens een gezamenlijke run geen gezichtsverlies lijden door eerder op te geven. Maar de allerbelangrijkste reden voor mij om samen te rennen is toch wel gelegen in het feit dat ik dan word uitgedaagd niet alleen harder, maar ook veel langer te rennen! En weet je wat het fijne aan mijn hardloopbuddy (Fieke) is? Dat als ik tijdens een wedstrijd niet meer kan, ze gewoon in mijn tempo gaat meelopen of ze sleept me over de finish.

Oké oké er valt ook wat te zeggen over het alleen rennen. Als ik alleen ren kan ik mijn gedachtes heel goed orderen, vooral als het heel onrustig is in mijn hoofd (en dat is het vaak). Tijdens het rennen ontstaan er allemaal nieuwe ideeën of zienswijzen. Daarom sport ik soms ook het liefst in de vroege ochtend, want dan is mijn hoofd leeg voordat ik begin met werken. En zit ik boordevol met inspiratie om er weer tegen aan te gaan!

Dus samen of alleen? Soms alleen, maar het liefst samen, want dat motiveert me toch wel het meest.

Hoe zit het met jullie? Liever samen of alleen?