Run My Story: Cheryl Maas

De laatste dagen van mei sluiten ik en mijn team extreem goed af. Daarbij horen natuurlijk ook interviews met bad ass sportvrouwen in extreme sports. Voor de Run my Story van vandaag zijn wij afgereisd naar Noorwegen waar één van Nederlands bekendste snowboardsters met haar vrouw en kinderen woont: Cheryl Maas.

De nu al tien jaar durende professionele snowboardcarrière van Cheryl (30) telt flink wat hoogtepunten: een wereldtitel in 2005/2006, de Olympische Spelen in Torino (2006) en Sochi (2014). Reden te meer om bij haar aan te kloppen voor tips hoe je jezelf pusht om verder, beter en hoger te gaan.

Om maar bij het begin te beginnen: wanneer heb je je passie voor snowboarden ontdekt?
“Als kind begon ik eerst met skiën. Ik was meteen helemaal hooked aan de sneeuw. Het gevoel van (hard!) vooruitgaan heeft me altijd getrokken, ook bijvoorbeeld in skateboarden en rolschaatsen. Toen ik 11 jaar oud was heb ik mijn ski’s verruild voor een board. Ik voelde mij beperkt op mijn ski’s en was op zoek naar meer uitdaging dan alleen maar slalommen. Toen ik mijn broer op een board zag op een kunstbaan bij ons in de buurt, wist ik: dat wil ik ook. Ik stond toen elk vrij moment op mijn board: de rush en het extreme voelde zo fantastisch!”

Heb je het idee dat je je carrière als vrouw anders hebt moeten aanpakken dan mannelijke snowboarders?
“Ik voel me als vrouwelijke snowboardster niet anders dan mijn mannelijke collega’s. Toen ik begon was het misschien makkelijker om als vrouw aan de top te komen: het ging puur op talent en hard oefenen. Inmiddels gaat het echt op een hoog niveau en komt er veel meer bij kijken, zoals fitness, trampolinetraining, enzovoort. Er zijn meer mannen in de snowboardwereld, maar internationaal zijn er ook heel veel hardwerkende vrouwelijke profs. Ik heb zelf niet het idee dat ik in een mannenwereld leef.”

Je bent inmiddels moeder van twee kleine meisjes, hoe heeft dat je leven als topsporter beïnvloed?
“Heel erg – je leeft niet meer alleen voor jezelf! Het is niet meer lang leve de lol, maar je bent juist heel erg met hen bezig. Ik reis niet meer zomaar overal naar toe. Ik ben nu ook wat minder extreem, wil niet te veel risico nemen. Ik denk nu twee keer na welke jumps het waard zijn: ik kan niet thuiskomen met een gebroken been, of erger. Aan de andere kant push ik mezelf ook harder: nu ik minder tijd heb voor mijzelf, moet ik er ook echt voor gaan als ik op de berg sta. Ze leven wel echt mee met mij: als ze op beelden zien dat ik val moeten ze huilen, maar ze zijn ook heel trots als ik win. Dat is heel leuk om te zien.”

about

Wat geef je hen mee als het op sport aankomt?
“Doe alleen dingen waar je zelf lol in hebt. Zo heb ik ook mijn carrière opgebouwd: ik deed het alleen omdat ik het leuk vond. Dat is het allerbelangrijkst. Dan hoef je jezelf ook niet altijd te motiveren, want het komt dan vanzelf. En nee, ze hoeven zelf niet per se te gaan snowboarden. Het gaat soms de gevaarlijke kant op, dus als ze het niet doen is dat ook niet erg, haha!”

Je pusht jezelf graag, wat doe je als iets niet lukt?
“Ik push mezelf inderdaad heel hard, maar heb inmiddels wel geleerd om aan te voelen wanneer iets echt écht niet gaat. Als het na een aantal keer nog steeds niet lukt, dan laat ik het even liggen en kom ik er later bij terug. Te hard zijn naar jezelf is ook niet goed: een positieve benadering is belangrijk! Ik zoek graag mijn eigen grenzen op en ga met mezelf de uitdaging aan. Ik wil beter zijn dan de rest. Om dat te bereiken maak ik mezelf vaak boos, dan denk ik: niet met je dikke kont op de bank zitten – mijn competitie doet dat ook niet. Dan ga ik toch een stapje verder.”

Heb je zelf eigenlijk wel eens hardgelopen?
“Ja, ik ben toevallig net weer begonnen! Ik heb het toen ik in Frankrijk woonde ook wel eens gedaan, maar toen beviel het me niet echt. Twee jaar geleden heb ik mijn kniebanden gescheurd, waardoor ik nu extra op moet letten dat ik bijvoorbeeld goed recht loop. Nu heb ik toch besloten om het écht weer eens te proberen. Het is voor mij een goede manier om mijn cardio bij te houden en het is goed te combineren met het snowboarden. Ik heb met twee van mijn zussen, die in Nederland wonen, een gezamenlijke hardloop Whatsapp groep. Dat werkt heel motiverend: als ik zie dat zij de deur uit gaan, wil ik zelf ook – die competitiedrang hebben we echt onderling. Mijn doel voor mezelf is nu om dit vol te houden als training. Misschien ga ik ook nog bij een voetbalclub.”

Wat is je ultieme tip voor Girls Love 2 Run lezers?
“Geniet! Ook als je jezelf net even voorbij dat randje pusht: je voelt je zo goed naderhand. En die tijd die je voor jezelf maakt door te gaan sporten is heel belangrijk.”

Meer weten? Check dan vooral ook Cheryls eigen website, waar je ook een video interview vindt dat Volcom van haar heeft gemaakt.

Tekst door Anneloes Dijkman
Foto door Matt Georges

?

Francien & Girls Love 2 Run Team

Follow my blog with BloglovinFacebook InstagramTwitter

Recent