Van begin tot eind(tijd) – Van Dam tot Dam(loop)

Van begin tot eind – Van Dam tot Dam

21:51 – Nadorst. Dat heb ik niet vaak (meer). Komt omdat ik nooit echt drink en als ik al drink dan ga ik zeker niet tot het gaatje. Alleen nu ga ik wel tot het gaatje. Niet vanwege de drank. Wel vanwege de Dam tot Damloop.

10:25 – Ik ben er klaar voor. Beginnend met een slow slaapkamerworkout (lees: zo eentje waarbij je als meisje achter over valt en je handen rustig onder je hoofd legt). Hoogtepuntje één van de dag is binnen.

12:20 – Ik bereik de toilet op Amsterdam Centraal (spoor 1). ‘Doe stinkend hard je best.’ zeg ik tegen mijn zweetdate, die in de rij naast mij staat. Ook ik doe ik ‘stinkend hard mijn best.’ Ik heb er ten slotte € 0,70 cent voor betaald. Might as well enjoy right?

12:45 – Het MISTER MONKI team, onder leiding van inhouse designer Dennis Regelink, is compleet.

13:25 – Groepsfoto. Als volmaakte pro’s nemen we plaats voor de camera. Iedereen weet wat hem of haar te doen staat. Namelijk zo frivool mogelijk in de camera turen.

13:31 – Dixie chick in the house. Als wereldrecordhoudster van de snelste pisstop, daag ik een ieder die voor mij staat het record te verbreken. Van de 5 wachtende voor mij, slaagt mevrouw nummer 3 daarin. In slechts 18 seconden sneuvelt het oude record van 24 seconden als pis voor de poep.

13:45 – We mogen vanuit het startvak (geel in mijn geval, nog nooit startte ik achteraan) doorlopen naar de start.

13:20 – Het startshot is inmiddels gelost. Tijd om ervoor te gaan.

13:26 – Ik vlieg en de tunnel voelt voor het eerst niet aan als sauna. Misschien komt het door mijn consistente pace… Ik voel in ieder geval niet dat het heet is. Ik denk alleen wat is die tunnel toch lang (herkenbaar).

13:47 – Ik ben geland. Inmiddels is dit kilometer 5, maar op kilometer 4 ben ik daarnet helemaal ingestort. Ik krijg mijn benen niet meer omhoog. Ze voelen ontzettend zwaar. Met die laatste kilometer breng ik mijn pace per minuut dratisch omhoog in plaats van omlaag.

14:19 – WTF?! Ik heb 59 minuten en 57 seconden nodig om de 10 kilometer aan te tikken. Dit is ver beneden mijn niveau. Ik loop hier enkel nog, omdat ik onderweg het nodige fruit van toeschouwers en vrijwilligers heb aangenomen. Ik ben namelijk allang en breed ingestort (als een kaartenhuis). Mentaal en fysiek zit ik helemaal stuk. Hoe ga ik dit in vredesnaam doen in Disney? Vraag ik mezelf af.. En dat terwijl ik voldoende getraind heb.

15:09 – Ik passeer de 13 kilometer grens. Ik heb onderweg mijn sokken uitgetrokken, omdat ik mijn voeten niet meer voelde. Heb me ontdaan van mijn oortjes, die continue uitvliegen met dank aan mijn zwiepende vlecht. Ben naar de toilet geweest, omdat de nood hoog is met dank aan alle tuinslangen waaruit ijskoud water komt. Zeer verkoelend, maar ook zeer zwaar voor mijn blaas. Ik pak mijn telefoon erbij en vertel mijn groep via de app dat ik nog 3 kilometer van de finish ben verwijderd.

.:..:.. – Over mijn finish tijd wil ik het niet hebben. Dat zie je in vlog 3 die volgende week maandag online komt. Ik heb zelden zo diep moeten gaan om de finish te halen. Uitstappen behoort tot de opties, maar kan niet. Dit is namelijk de generale repetitie. Aanstaande zondag sta ik in Disney aan de start. En daar heb ik ondanks deze prestatie enorm veel zin in.

18:07 – Patat. Ik wil ras patat met mayo, pindasaus en uitjes. Ik heb het nodig. Ik heb niet verdiend. Daarnaast zet ik een blikje Coca-Cola Zero. Ook dat heb ik nodig.

18:24 – Ik stort ter aarde en val als een blok in slaap.

21:29 – Ik heb eiwitten nodig en dus maak ik een gebakken ei met ui (net als eiwit goed voor het herstel van de spieren) en spinazie. Precies wat mijn lichaam nodig heeft.

23:58 – Ik zet de wekker, maar kan de slaap niet vatten. Ik lig wakker, omdat ik me serieus afvraag wat er mis is gegaan vandaag.

Hoe ging het jou af? 

P.S. Toch te vroeg gepiekt gisterochtend ;-).

?

Francien (& Joyce)

Follow my blog with Bloglovin, Facebook Instagram & Twitter

Recent