#8 Workitout

Stop. Stop! Voordat ik op 1 oktober weer over hardloop gerelateerde dingen ga schrijven moet ik volgens mij eerst nog één keer uitleggen hoe ik deed, doe en ga doen. Je hoeft voor mij geen bewondering te hebben. Ik ben namelijk kapot (dit woord in dit verband gebruiken is zo 2013) raar. Me nadoen is een don’t-try-this-at-home ding. Ik heb wel degelijk heel lang nagedacht over mijn genomen besluit.

Opstaan, doorgaan
Een jaar geleden kwam ik mezelf harder tegen dan ooit (de vaste achterban, jij dus weet dit). Ik kon niet verklaren waarom ik in sommige dingen extreem goed was en in andere dingen zo extreem slecht. Slecht? Waarin dan? Het contact onderhouden met mijn vrienden en familie was en is nog steeds lastig. Soms was (en is) de stroom aan vragen en verwachtingen te groot. Ik sluit me daardoor volledig af. Of het verveeld me, waardoor mijn aandacht weg ebt.

Slapeloosheid
Ieder jaar weer kwam er zo’n moment. Meestal in september. Eerst verloor ik de controle over het eten, dat liet ik staan of verving ik met snoep. Daarna volgde moeheid. Extreme moeheid of juist extreme slapeloosheid. Waardoor ik langzaamaan op het einde van mijn eigen kunnen liep. Werd zoals eerder gezegd de berichtenstroom en de verwachtingen te groot. Vervolgens zocht ik mijn heil in nieuwe (vaak) tijdelijke goede vrienden. Die kenden me niet. Die hoefden niets van me. Dat gaf me het gevoel dat ik op een fijne manier even opnieuw kon beginnen.

Weglopen
Telkens als mijn leven een puinhoop leek, liep ik er van weg. Niet dat dat erg is, maar je kunt niet wegblijven lopen van dingen die keer op keer terugkomen. Ik moest het eerst ondergaan. Ik kwam vorig jaar in een situatie terecht waarin mezelf niet meer herkende. Ik probeerde me rustig te houden, netjes te blijven, dubbele afspraken te voorkomen en luisterde niet (altijd) naar mijn gevoel. Echter was ik dit niet. Ik ben soms ietwat ongenuanceerd, maar ergens ook extreem slim. Iets met street smart. Ik handel niet (altijd) via de gewone weg, ik vind mijn eigen weg en soms ook helemaal niet. Dat alles bracht me verder dan ooit. Maar ik kwetste er ook mensen mee. Ik vergat namelijk een afspraak zonder daarbij mijn excuses aan te bieden, daarvoor vond ik de drempel te hoog. Mijn gedrag zorgde af en toe voor onbegrip onder mijn familie en vrienden.

The Busy People
Pas toen ik dingen helemaal alleen moest doen, leerde ik dat ik hulp nodig had. Ik kreeg die hulp bij de The Busy People. Mijn ouders ondergingen een interview evenals mijn vrienden en ikzelf. Wie is Francien en wat doet ze precies? Dit werd vervolgens besproken binnen een team van specialisten. Ditzelfde team begeleid me tot op de dag van vandaag bij het maken van keuzes, het concretiseren van gedachtes en laat me reflecteren op mijn eigen handelen.

Afleiding
Al heel snel werd het duidelijk dat mijn huidige baan niet altijd evengoed samenging met mijn gedrag. Dagelijks op FB aanwezig zijn, zorgde voor heel veel afleiding. Dat is niet erg, maar wel als je ziet dat er mensen om je heen zijn die dezelfde activiteit in luttele seconden uitvoeren en ik er soms een hele dag voor nodig had. Puur omdat de focus soms heel ver te zoeken was. Om mijn werk toch af te krijgen werkte ik liever in de avonduren. Minder afleiding, meer focus. Die focus is nog groter als het om iets gaat dat me interesseert. Hyperfocus. Die van mij bleek toch echt te liggen bij het motiveren van mijn community. Waar jij ook onderdeel van uit maakt.

Coach
Om dit fulltime te kunnen doen moest ik eerst enkele obstakels overwinnen. Financiële controle bijvoorbeeld. Ik besloot dat het tijd werd om een coach aan mijn team toe te voegen. Een financiële. De waarde van geld kwam terug. Het onderstreepte wat ik al heel lang dacht, ik ben beter af zonder geld, dan moet ik er namelijk harder voor werken en denk ik twee keer zo goed na voordat ik het uitgeef. Daarnaast moest ik leren om mensen te betrekken in hetgeen waar ik mee bezig was. In plaats van overal zelf oplossingen voor te bedenken. Ik moest ook rust vinden. Die vond ik al die tijd al in het hardlopen zonder me dat te beseffen, maar ook in het zijn van onafhankelijk en het hebben van een eigen plek met al mijn spullen.

Aanbiedingen
Toen ik de afgelopen maanden meer en meer aanbiedingen ontving, wist ik dat ik op de goede weg zat. Ik had op één van die banen in kunnen gaan, maar in feite zat ik op de juiste plek en had ik de mooiste baan ooit. Ik kreeg er tal van kansen en mocht werken met hele fijne en slimme mensen. Ik besefte door mijn eigen team en deze aanbiedingen dat ik wel degelijk iets heel goed deed. Ik kan mensen motiveren en verbinden en daarop inspelen met mijn eigen wirwar van ideeën. De mensen om me heen filteren mijn ideeën en samen kwamen en komen we hierdoor tot hele goede en bruikbare campagnes of inzichten. Dit is ook precies de reden waarom ik mijn team wil uitbreiden. Samen kun je namelijk nog meer bereiken.

Raar zijn
Het afgelopen jaar heb ik geleerd hoe ik om moet gaan met mijn eigen gedrag in positieve zin. Bij The Busy People werd ik juist aangemoedigd dat ik moest gaan doen waar ik heel goed in ben. Samen zochten en zoeken we naar oplossingen voor dingen die te wensen over laten en onderzochten we ook juist hetgeen waar ik heel goed in ben. Daarnaast is het voor mij heel belangrijk om dingen te delegeren en vooral die zaken op te pakken waarin ik uitblink. Zoals rare dingen doen, schrijven en mensen met elkaar in contact brengen.

Springen
Ik weet niet hoe ik er over een jaar bijzit. Ik weet enkel dat ik enorme spijt krijg als ik niet keihard in het diepe spring.Dit verhaal laat ik enkel vandaag online staan, ik weet namelijk dat je dit leest. Degene die me hiertoe deed bewegen, stuurde me een inbox bericht. Als ik deze persoon kan helpen, dan doe ik dat ook als dat openbaar is. Ik schaam me niet voor wie ik ben en hoe ik de dingen aanpak. Dan zou ik me namelijk schamen voor mezelf. Terwijl ik juist heel trots ben op hetgeen dat je nu leest.

?

Francien

Follow my blog with Bloglovin, Facebook & Twitter

P.S. Follow our Instagram (username: Girlslove2run) to keep up to date! See you!