I Made It!

Hoe bereid jij je voor op een lange duurloop? Normaal gesproken bereid ik me daar altijd heel goed op voor. Het begint met het juiste sportondergoed. Het moet lekker zitten en not up my ass  kruipen. Ik heb een hele fijne sportslip (ja ook die bestaan) met een prachtige sport BH. Afhankelijk van het weer kies ik de juiste tight, kort, lang of in combi met een shortje. Het shirtje dient niet alleen functioneel te zijn maar moet er ook nog fashionable uitzien. Als het koud is dan trek ik er ook graag een gaaf hardloopjasje bij aan. Ik neem de tijd voor mijn ontbijt. Kies meestal voor yoghurt met muesli en een banaan. Ik neem een glas versgeperste sinaasappelsap en een glas water. Ik ga twee keer na de wc, just in case… Mijn telefoon is volledig opgeladen, voorzien van de juiste muziek en natuurlijk oordopjes. Ik ben er klaar voor!

Gisteren ging dat toch iets anders. Ik koos mijn hardloopoutfit uit. Toch jammer dat zo ongeveer alles nog in Amsterdam lag of in de wasmachine zat. Ik had mijn te kleine sport BH  en up my ass ondergoedje meegebracht. Gelukkig had ik wel de juiste tight en jacket meegenomen. Het ondershirt met lange mouwen was achteraf niet zo’n goed idee. Dit keer bestond mijn ontbijtje uit een roombroodje, Macarons een grapefruit en ranja. Voordat ik aan mijn rondje zou beginnen bracht ik gehuld in hardloopkleding een bezoekje aan de kapper (dat was hard nodig!). Ik ben tegenwoordig vaker in mijn sportkloffie te spotten dan in mijn normale kleding.. Na een fijne, was-, kleur- en knipbeurt mocht ik eindelijk van start. Met mijn telefoon, sportdrankje en powerbar in de aanslag begon ik aan mijn langste duurloop tot nu toe.

Na vijf kilometer moest ik toch wel héééééél nodig naar het toilet. Maarja waar is de WC als je em’ nodig hebt? Inderdaad nergens! But thank God for Grannies! Mijn Oma woont zo ongeveer aan de route, na een snelle kus op haar wang sprintte ik de badkamer binnen. Fijn hoor van die powerplasjes! Na een korte toelichting wat ik precies kwam doen mocht ik warempel al na vijf minuten weer weg. Ik kom binnenkort wel weer terug voor een normaal bezoekje aan mijn lieve Oma.

Ik vervolgde mijn weg. Na acht kilometer zat mijn té kleine sport BH zó niet lekker meer! Hallo schaaf- en brandwondjes. Na 14 km hield het fietspad op te staan en mocht ik dwars door het prachtige centrum van Doesburg heen rennen. Paniek, want daar kende ik de weg niet. Even dacht ik eraan om Fieke te bellen. Toch koos ik er voor om dit niet te doen. Ik rende verder en na enkele kilometers kwam ik weer op het fietspad terecht. Na 20 km op te teller te hebben staan bereikte ik Dieren. Na een korte drink- en eetpauze had ik weer genoeg energie voor de laatste tien km. Bij 22 km kreeg ik het zwaar. Mijn benen deden het heel eventjes niet meer. Ik moest mezelf er echt toe zetten om vooruit te komen.

Bij de 27 km dacht ik in mijn hoofd IK KAN NIET MEER! Ik ging midden op het fietspad zitten en bleef daar zo ongeveer drie minuten zitten. Ik moest door! Ik moest het halen! Ik bleef maar tegen mezelf praten. “Zet … je ene voet voor je andere voet!

Als je straks in San Fran loopt kun je ook niet maar zo stoppen…” En dus liep ik door. Ik wilde eerst tot de 30 km gaan. Maar toen ik dat eenmaal bereikte moest ik door van mezelf. De laatste 2.000 meter leek ik te beschikken over vleugels. Soepel ging het niet, maar het ging wel lekker. Ik rende twee keer een heuveltje op en af. En toen zag ik eindelijk de 32 km in mijn beeldscherm staan. Ik stopte direct. I made it! Ik bleef even rustig op de grond zitten. Checkte natuurlijk mijn Facebook. En besloot na enkele minuten weer op te staan. Dit ging toch iets moeizamer dan ik dacht. Na een heerlijke warme douche, at ik twee pannenkoeken om vervolgens een powernap van een uur te doen.

Om 20:00 uur ging ik naar mijn lieve vriendinnetjes toe en daar lig ik nu uitgeteld op de bank deze blogpost te schrijven. En zoals je leest heb ik niet de beste voorbereiding ever gehad, maar ik heb het wel gered. Morgen en maandag denk ik daar wellicht anders over… SPIERPIJN! Maar voor nu ben eigenlijk gewoon heel  trots op mezelf. Laat San Fran maar komen! Ik ben er klaar voor en Fieke denk ik ook! Toch Fiek?

Hoe bereid jij je voor op een lange duurloop?

?

Francien

Follow my blog with Bloglovin, Facebook & Twitter

P.S. Follow our Instagram (username: GirlsLove2Run) to keep up to date! See you there!

P.S.P.S. Vergeet je niet aan te melden voor de GirlsLove2Run Nightrun! Klik hier.