Marathon Madness | @#$%^

Waar Francien nu echt super goed bezig is met trainen blijf ik in een blessureperiode hangen. De enkel waar ik 2,5 maand geleden last van had is over, maar vorige maand in Barcelona ging ik door de andere enkel. En die blijft problemen geven. Bij korte runs voel ik allerlei rare plekken in m’n been. Bij lange runs is m’n enkel daarna weer een dag lekker dik en ik kan nog altijd niet op hakken lopen (en laat 3/4 van mijn schoencollectie nou net daaruit bestaan… Thank god for Havaiianas;).

Ik was dus bang dat er iets echt niet goed zat. Want hoewel de enkel, in tegenstelling tot de keer ervoor, niet dik en blauw werd is de nasleep nu al langer. Tijd voor een bezoekje aan de fysio dus. Vrijdagmiddag, op naar Fysiomed bij het Leidse plein. De fysio stelt wat vragen over het verleden van mijn enkel en gaat vervolgens onderzoeken. Trekken, draaien, duwen. Niet veel later werd het oordeel uitgesproken. Niks kapot! En dat is toch echt goed nieuws! Wel was m’n enkel niet goed gemobiliseerd na de klap en daardoor was alles in m’n been een beetje scheef gaan staan. Een logische verklaring voor de pijn in m’n voet, scheen, knie en heup, lijkt me.

Het mindere nieuws is dat ik de komende 3 weken geen al te lange afstanden kan lopen. Alles wordt nu weer rechtgezet en ik kan wel rustig blijven lopen, maar echt u(u)r(en) achter elkaar zit er niet in. Dat zorgt wel voor angst. Want HALLO nog 66 nachtjes slapen en dan staat er 42 km op het programma. En tot nu toe ben ik nog niet verder gekomen dan 20 2 weken geleden. We gaan het zien. Ik ga ondertussen wat harder bikkelen in de gym en met Niloe. We geven de moed niet op;) Maar ik kan je steun gebruiken!!

?

Fieke (& Francien)

Follow my blog with Bloglovin, Facebook & Twitter

P.S. Follow our Instagram (username: Girlslove2run) to keep up to date! See you!