Marloes: ik en mijn sport gekkie

Marloes d’r huis heeft af en toe iets weg van een Perry Sport… Een ontplofte dat wel.

Het is ochtend. Ik loop naar de douche. Op de grond een piepkleine, bontgekleurde Speedo. Mijn man noemt zich naast allerlei andere moeilijke titels ook triatleet. Zijn deelname aan het WK Ironman 70.3 sterkt zijn vertrouwen dat hij er ook iets van kan. Iets wat ik overigens niet ontken. Maar goed, die kleine Speedo op de grond. Mijn man doet zijn zwemtrainingen in dat ieniemienie broekje. En hij komt er nog mee weg ook. De draak. De Speedo op de grond getuigt van een voltooide training. Ik pak de Speedo op en hang hem aan een haakje te drogen.

Na de douche is het tijd om iets van mijn gezicht te maken. Om de kraan hangt een zwembril en in de wastafel vind ik een ‘Ironman’ zwemmuts. Waarschijnlijk is de poging van mijn man om zijn spullen uit te spoelen vroegtijdig gestaakt. Omdat ik moeite heb mijn make-up te doen met een gootsteen vol sportspullen, mijn defect, spoel ik alles uit en hang het op.

Kleren aan. Ik loop naar de kledingkast in onze tweede slaapkamer. Bij binnenkomst ben ik even in de war. Is dit de Perry Sport? Nee, Marloes, dit is jullie tweede kamer, maar die lijkt wel op de Perry Sport. Een ontplofte. Dat wel. Twee fietsen, fietspomp, ieder gelletje op deze planeet, thermo ondershirts, hardloopschoenen, wedstrijdschoenen (dat is namelijk iets heel anders), bodyglide (als je niet weet wat dat is; het is niet wat je denkt), korte hardloopbroekjes, lange hardloopbroekjes, medailles, windstoppers, arm- en beenstukken, startnummers, garmin horloges, kleine flesjes bietensap, sportboeken over trainingsmethoden en sportboeken over winnen. Oh, en vergeet de golfclubs ook niet. Dit is de reden dat mijn moeder nooit blijft logeren. Die kan niet negeren. Ik wel. Ik negeer de sportgekte om mij heen. Kleding check. Tijd voor ontbijt.

Ik zet een bord op het aanrecht. Een zak met pillen van mijn vent kijkt mij aan. Aminozuren, denk ik. Whatever, ik moet het vandaag doen met een boterham met pindakaas. Ik vul de waterkoker met water. In de gootsteen liggen twee bidons mij zielig aan te kijken. Zucht. Ik spoel ze snel om, want anders is die putlucht er helemaal niet meer uit te krijgen. Ik neem twee slokken thee, prop de boterham naar binnen en trek snel mijn jas aan. Ik heb nog 15 minuten tot mijn afspraak. Bij de deur staat een paar hardloopschoenen. Ik schuif ze opzij en glimlach. Ik ben getrouwd met een sport gekkie en ik zou het niet anders willen hebben. Nou ja, dat hij af en toe een beetje opruimt. Dat zou fijn zijn.
_______

Marloes wie?!
Marloes Berghege is schrijfster (voor &C en Girls Love 2 Run) en loopt hard. Niet heel hard, maar ze loopt wel. Marathons zelfs en dat kan ze zelf ook nog steeds niet geloven. Verder is Marloes bekend (bij cafetaria Toetje), een absolute lees nerd, doet ze allang niet meer waar ze voor gestudeerd heeft, draait ze graag Hazes en niet eens stiekem, wordt ze kriebelig van lange nagels en is ze getrouwd met een sport gekkie.

Niets meer missen van Girls Love 2 Run?
Volg ons dan op Instagram of Facebook en blijf up to date!

Recent