2 Dream | WE CAN AND WE WILL

Heel soms, echt heel soms weet je dat de aanhouder wint. Echt heel soms weet je dat als je er echt in gelooft dat je slaagt in hetgeen dat je wilt bereiken. Je bedenkt allerlei doemscenario’s in je hoofd, waarom het niet gaat lukken. Dan is daar het klein stemmetje in je hoofd dat zegt het gaat lukken zolang je maar niet opgeeft. Als het moment suprême bijna daar is en je op het punt staat om te horen of het wel of niet mag, ga je bijna dood. Als je dan de magische woorden hoort ben je stil. Hoor je het goed, hoor het echt wel goed? Ja dat hoor je goed. Je kunt het niet geloven. Is het echt gelukt? Datgeen waar je zo hard op hoopte. Datgeen wat je altijd al wilde. Het is je gelukt. CONGRATS. Dit is wat ik wil. Dit is wat ik wil bereiken. Dit moet me hoe dan ook lukken. Opgeven is geen optie. Dit is waarvoor ik bereid ben om alles op te geven.

Don’t give up
In mijn hoofd spelen zich een honderdtal doemscenario’s af, maar waar normaal het kleine stemmetje in mijn hoofd zegt, dit lukt niet. Pas op. Wordt het dit keer niet gezegd. Dit keer hoor ik alleen ‘Niet opgeven, dit gaat je lukken Francien.

Almost there
Ik sta op het punt om te horen of Fieke en ik mogen deelnemen aan de New York City Marathon 2013. Alvorens ik mijn contactpersoon bij Marathons International bel, bel ik nog één laatste keer met Fieke. Beide zijn we er op voorbereid dat het niet gelukt is, omdat er nog maar 26 dagen te gaan zijn tot aan de marathon. De definitieve inschrijving stopte al op 30 september. Fieke hangt op met de woorden ‘hou me op de hoogte.’

Onzekerheid
Terwijl ik het nummer intoets voel ik eerst onzekerheid, maar die maakt bij het overgaan van de telefoon plaats voor zelfverzekerdheid. Mijn hart staat of stil of klopt zo extreem snel, ik heb even geen idee. Dan wordt er opgenomen. Helaas blijkt mijn contactpersoon in gesprek te zijn. Ik laat mijn nummer achter en wordt zo spoedig mogelijk teruggebeld.

Don’t be scared
Als mijn nieuw iPhone 5 enkele minuten later overgaat, ben ik er klaar voor. Iets in me zegt dat ik niet meer bang hoef te zijn. De vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn maakt dit gevoel alleen maar sterker. De verlossende woorden ‘Jullie mogen deelnemen aan de New York City Marathon’ worden uitgesproken. Ik weet even niet hoe ik moet reageren. Ik weet even niet of ik dit echt moet geloven. Ik weet even niet meer wat ik moet doen. Behalve verder praten. Dingen finalizen. Noem het een semi-automatische piloot.

Fieke
Pas als ik 17 minuten later ophang. Besef ik wat er zojuist tegen me gezegd is. Toch besef ik het nog niet helemaal. Ik bel Fieke. Fieke hoort het aan. Weet volgens mij ook niet goed wat ze er van moet vinden.

ECHT? ECHT? ECHT!
Pas ik nu bij deze zin ben aanbeland dringt het echt tot mij door. Over precies 26 dagen staan we aan de start van de New York City Marathon 2013. Ik weet niet wat het is. Ik voel me as we speak ontzettend licht in mijn hoofd. Het typen gaat ietwat lastig. Het beeld beweegt.

JIJ!
Mijn blijdschap deel ik nog eventjes met niemand anders dan(afgezien van Fieke) met jou. Jij bent de eerste die moet horen dat Fieke en ik gaan deelnemen aan de New York City Marathon 2013. Dankzij jou mogen Fieke en ik onze droom verwezenlijken. Dit is waarom we Girls Love 2 Run gestart zijn. Dit is door jou en voor jou. Fieke en ik kunnen niets, maar dan ook niets anders doen dan jou en Marathons International heel erg dankbaar zijn voor deze mogelijkheid.

EAT, SLEEP, TALK NEW YORK
Je begrijpt, vanaf nu praten en ademen we NEW YORK. We kunnen aan niets anders meer denken dan aan de NEW YORK CITY MARATHON 2013.

TO FIEKE
Berlijn was fantastisch, het was er zelfs geweldig. New York gaat de plek zijn waar ik onder de vier uur finish. Ik weet bijna zeker dat Fieke as we speak voor een grotere uitdaging staat. Eentje die uitdagend en eng tegelijk is. Ik kan je één ding vertellen. FIEKE IK WEET DAT HET JE GAAT LUKKEN. IK WEET DAT JIJ DIT KUNT. ALL YOU HAVE TO DO IS BELIEVE IT TOO. FIEKE IK WACHT JE OP BIJ DE FINISH. IK VERZET GEEN STAP ZONDER JOU.

Het is tot Fieke doorgedrongen.

Dear friends & family
Beste vrienden en vriendinnen, mijn excuses dat ik dit jaar niet mijn verjaardag vier. Dat ik wederom de drankrondes oversla. Dat ik wederom rustig aan ga doen. Maar weet dat ik je eeuwig dankbaar ben als ik samen met Fieke op 3 november over de finish kom.

Dit was de blogpost, dé blogposts der blogposts. Dit is wat Fieke en ik wilden. Niets meer en niets minder.

?

Fieke & Francien

Follow my blog with Bloglovin, Facebook & Twitter

P.S. Follow our Instagram (username: Girlslove2run) to keep up to date! See you!