2 Zweetdate | Running Junkies

Ik heb er zin in! Vandaag ga ik ein-de-lijk mijn belofte waarmaken, hardlopen met de Running Junkies. Om 19:00uur word ik op de baan verwacht. In mijn enthousiasme ga ik veel te vroeg weg van huis. Ik hou ervan om door Amsterdam te fietsen. Als ik bij het Olympisch Stadion aankom heb ik Google Maps nodig om me te vertellen waar ik precies moet zijn. Nog 850 meter. Een prachtige 850 meter, ik ontdek een stukje Amsterdam wat ik nog niet eerder heb mogen aanschouwen. Wauw! Even sta ik stil. Het betreft een heel klein parkje met aan weerszijden een sloot. Aan de overkant zie ik de mooiste woonboten van Amsterdam liggen. Niet veel verderop zie ik een voetbalclub liggen, dat moet het zijn! Eén van de velden is voorzien van een atletiekbaan. Het ziet er allemaal heel gelikt uit. Hier hou ik van. Ik ben veelte vroeg, maar ik vermaak me prima met alle die knappe voetbal dudes.

Ik snap het niet
Om iets voor zevenen verschijnen de eerste Junkies op de baan. Als ik Roland (één van de vaste gezichten van de Running Junkies) sluit ik me aan bij de groep. Eén voor één stel ik me voor. ‘Jij bent er toch eentje van Girls Love 2 Run?’ Ik knik ja. Wat me opvalt is de samenstelling van de groep, die is heel uiteenlopend. Van jong tot oud, maar allemaal even enthousiast. Eigenlijk heb ik geen idee wat we vandaag gaan doen. ‘Wat is eigenlijk de bedoeling van deze run?’ Cristiaen legt het me uit. ‘Het wordt een intervaltraining, waarbij iedereen zijn of haar eigen tempo aanhoudt op basis van zijn/haar streeftijd voor de marathon. Kun je aangeven in welke tijd jij de Berlijn Marathon wilt finishen?’ ‘Onder de vier uur.’ ‘De 800m tijd is gebaseerd op je gewenste marathontijd dus als je bijvoorbeeld 3.30 wilt lopen op de marathon dan doe je over de 800m 3m30. Je pace tijdens die 800m is dan 4’23. Je neemt net zoveel rust als de 800 meter duurt dus in dit geval 3m30. Wil je het zwaarder maken neem je minder rust bijvoorbeeld 200 meter. Het idee achter de training is dat als je er tien doet de langzaamste Yasso een indicatie kan zijn van je finishtijd.’ Goed, ik moet deze info even op me laten inwerken voordat ik het ook echt begrijp. Oké ik begrijp het (nog) niet. Helaas laat mijn inzicht het hier afweten. Ik vraag het vanavond nog wel een keer.

Inlopen
Goed vier x 400 meter inlopen, dat moet me we lukken. Ik loop samen met Wilbert, één van de opperhoofden van de Running Junkies. Hij is wat ouder en meer ervaren merk ik. Misschien wel de papa van de groep. Roland vertelt me dat Wilbert vier keer per week traint. Op dinsdag met de Running Junkies door het centrum van Amsterdam. Op woensdag met We Run AMS. Op donderdag, vandaag dus, op de baan. Op zondag vaak een wedstrijd. Ik ben onder de indruk. Ik vraag hem waar hij voor traint. ‘De marathon van Eindhoven, een week voor de Damloop.’ Wilbert hoopt vandaag een nieuwe mijlpaal te bereiken, namelijk 5.000 kilometer! Kom ik aan met mijn 1.342 kilometer.

Het echte werk
Na de inlooprondes is het dan nu tijd voor het ‘echte’ werk! Ik begrijp direct de hashtag #thirstythursday, ik heb nu al dorst! Aan mij de taak om twee x 400 meter op een heel hoog tempo te lopen. Ik word direct ingehaald door de rest van de groep. Zij zijn hierin beduidend beter getraind, maargoed wat niet is kan nog komen. De eerste ronde gaat heel lekker. Wilbert is zo aardig om te vergezellen. Bij ronde twee krijg ik last van het Marikenloop syndroom, iets met een blaas die op knappen staat. ‘Wilbert, ik moet even een plaspauze doen.’ Hij ook. Dus dat is mooi. Als ik weer van start ga, voel ik een enorme druk op mijn heupen. Dit heb ik nog niet eerder gehad. Ik moet doorlopen, ook al doet het echt heel veel pijn. Het gaat vast wel over. Misschien heeft iets te maken met de ondergrond, die is veel zachter dan dat ik normaal gesproken gewend ben. Met iedere stap die ik zet, merk ik dat ik langzamer ga. Het lopen op hoog tempo lukt na twee rondes ook niet meer. ‘Wilbert, loop maar door, ik heb het op mijn heupen.’

Opgeven is GEEN optie
Eigenlijk wil ik opgeven. Ik kon me er tot vandaag niets bij voorstellen, de slechtste zijn in de klas of groep als het sporten aankomt. Ik blonk niet uit de exacte vakken, maar wel met gym. Nooit werd ik als laatste gekozen, nooit mocht ik niet bij iemand in de groep omdat ik niet goed genoeg was. Tot nu. Dit komt absoluut niet door de groep, maar door mijn eigen lichaam. Toch voel ik me verslagen. Dit is niets voor mij. Ik weet nu pas hoe het voelt, dit is niet goed voor mijn zelfvertrouwen. Nu pas (alweer?) kan ik me voorstellen dat als je dit iedere week overkomt dat dit echt, maar dan ook echt niet goed is voor je zelfvertrouwen. Zoals ik al aangaf, opgeven is geen optie! Het versnellen lukt niet meer, doorlopen moet ik. De pijnscheuten worden steeds heftiger. En toch merk ik dat ik aan het vechten ben tegen mezelf. Een soort oorlogsvoering met mezelf. Francien, je loopt gewoon door. Francien, je gaat maar eens een keer diep, dan weet je ook hoe dat voelt. Francien, nog maar twee rondes.  Ik word inmiddels voor de tweede keer ingehaald door de groep. Het maakt niet uit, ik moet gewoon doorgaan.

The end?!
Als het einde in zicht komt ben ik blij dat ik vandaag gegaan ben. Vooral het groepsgevoel spreekt me heel erg aan. Telkens als ik word ingehaald, vragen ze me heel netjes hoe het gaat of ze zeggen iets opbeurends. De eenheid in de groep motiveert me echt. Als iedereen klaar is maken we nog een aantal groepsfoto’s zie hier het resultaat. Daarna is het tijd voor een biertje, want ook dat hoort natuurlijk bij #thirstythursday. Helaas lust ik geen bier, gelukkig doet mijn oude vertrouwde appelsap wonderen.

Thirsty Thursday
Ik probeer er de volgende keer weer bij te zijn. Waarom? Ik vind dit een heel positieve ervaring. De baan, de groep alles is nieuw voor me, maar het pusht me wel om meer uit mezelf te halen. Ik word uitgedaagd en dat is precies wat ik nodig heb om straks een hele snelle tijd neer te zetten in Berlijn. Jongens en meisje van de Running Junkies (Instagram: @runningjunkies) heel erg bedankt voor deze supergave ervaring! Nu weet ik pas echt hoe het voelt om onderdeel van een crew te zijn.

Ben je net als ik ook enthousiast? Meetrainen kan op dinsdag (19:00 uur, v. Woustraat 17) en donderdag (19:30 uur, ASV Arsenal) en is gratis.

P.S. Dit was vorige week. Gisteren heb ik voor een tweede keer meegedaan en het ging al veel beter. Wederom was Wilbert mijn pacer waardoor ik niet kon en mocht opgeven. En dit keer heb ik het wel gehaald. Het was zwaar, maar ik voelde me heel voldaan na 28 rondes op de baan.

?

(Fieke &) Francien

Follow my blog with BloglovinFacebook & Twitter

P.S. Follow our Instagram (username: Girlslove2run) to keep up to date! See you!

Recent