#30 Dagboek van een marathon loopster

Ik kijk in mijn digitale agenda. Zie dat het 31 oktober is. Op 29 november loop ik dus de KLM Curaçao Marathon. Ik tel de dagen. Nog 31.

Vroeger was hardlopen mijn uitvlucht voor ALLES. Vandaar dat ik ook zoveel en -vaak liep. Ik heb van mijn 15de tot mijn 26ste bijna iedere dag hardgelopen. Totdat hardlopen een deel van mijn droombaan werd.

Niet langer kon ik hardlopen gebruiken als mijn uitvlucht. Het is namelijk inmiddels mijn (financiële) toevlucht. Hardlopen is om die reden ook lang niet altijd meer ontspanning. Laat staan een uitvlucht. Dat is niet erg, maar dat maakt het af en toe wel iets lastiger om mezelf te motiveren toch te gaan. Moeten, in plaats van willen.

Ik heb steeds vaker het idee, dat ik iedere afstand wel gelopen heb. Begrijp me niet verkeerd, je kunt natuurlijk altijd sneller willen gaan en in mijn geval een marathon onder de vier uur willen lopen. Toch is tijd nooit mijn belangrijkste drijfveer geweest. Zo zit ik niet in elkaar. Ik vind de reis er naartoe, veel mooier. De mensen die onderweg tegenkom die me zo hartelijk groeten. En dit jaar zijn vooral de mensen die met meelopen tijdens mijn trainingen, zodat ik toch ga. Daar geniet ik van. Dus laat de tijd een richtlijn zijn, maar geen doel. Je doel dient te zijn, dat je loopt en geniet. Je hebt er keihard voor gewerkt. Ik heb het hier tegen alle jongens en meisjes die morgen de New York City Marathon lopen.

Dit was ooit mijn eerste echte marathon. Ik legde mezelf een half jaar droog. Ik dronk geen druppel alcohol. Hield me strikt aan mijn schema. Ik was er zelfs helemaal klaar voor. Storm Sandy dacht daar anders over. De New York City Marathon kon geen doorgang vinden. Ik liet me niet uit het veld slaan en ging zelf op pad in Central Park. 42,2 Kilometer, 4.5 rondje, brachten me bij de finish en mijn toenmalige boyfriend. Het was en is nog steeds een race om nooit te vergeten. Lees maar.  Helaas heb ik me nooit meer op die manier kunnen toeleggen als het gaat om het trainen voor een marathon.

Ik weet door die ervaring dat ik ALTIJD een marathon kan lopen. Ook als ik niet, tot slecht, getraind ben. Dat weet ik, omdat ik die ene keer in New York ook kon. Dus voor een ieder die morgen loopt. Als je deze haalt, dan kun je alle marathon’s daarna met gemak aan. Ik beloof het je. Beloof me ook, dat je niet zo gemakzuchtig wordt als ik. Daar word je namelijk lui van, net als ik.

Ik ben er morgen voor jou. De gehele 42,2 kilometer. Als je er even niet meer uitkomt, of je wilt opgeven. Denk dan maar gewoon aan mij. Weet je waarom? Als ik het kan, dan kan jij het zeker weten. Daar ben ik van overtuigd. Ik meen het. Ik sta morgen op je te wachten bij de digitale finish. Succes voor ieder die morgen aan de werelds mooiste marathon meedoet.

Vandaag vormt dit relaas mijn diary, want ik heb enkel aan mijn boek geschreven. Dat ging zo goed, dat ik geen noemenswaardige andere dingen heb gedaan.

Laat je me morgen in de comments weten of je het gehaald hebt? 

?

Francien  & Team Girls Love 2 Run

Follow my blog with BloglovinFacebook Instagram & Twitter

Recent