#9 Workitout

Hardlopen. Dat kan ik, net als seks, op de automatische piloot. Cruise control, het tempo is constant en van te voren bepaald, remt af indien nodig. Van punt A naar punt B loop ik vaak onbewust.

Onbewust? Dat brengt me bij het volgende. Ik krijg heel vaak de vraag waar ik over nadenk als ik loop? Ik overdenk dingen tijdens mij runs. Ik blik vaak terug op dingen die ik gedaan heb. Ik doe vaak eerst en dan pas denk ik na. En toch kan ik er geen vinger opleggen waar ik dan precies over nadenk.

Veel lopers gebruiken onbewust een mantra; een gedicht, woord, uitspraak of een lettergreep die het midden houdt tussen een spreuk met magisch effect en een gebed. In sommige gevallen wordt hij herhaald en is hij bedoeld als iets dat je gaande houdt.

Mijn mantra? Als ik een race (met name een marathon) loop houd ik me vast aan de gedachte dat ik hier voor iemand loop, dat ik me aan deze persoon moet bewijzen. Dit is ook de reden waarom ik ook niet gauw uitstap. Ook al loop ik voor mezelf, mijn mantra doet dus anders vermoeden. Toch merk ik dat ik daardoor op wilskracht iets uit kan lopen. (Bron: Wikipedia)

In het verleden was het de tijd en gelopen afstand. Totdat mijn tijd en gelopen afstand wegvielen tijdens mijn DIY New York City Marathon. Hierdoor kon ik ook direct niet meer verder lopen. Mentaal gezien was dat niet mogelijk. Net toen ik wilde opgeven kwam degene met wie ik dit deed, met de optie dat ik zijn horloge mocht overnemen. Waardoor de al gelopen afstand me gaande hield. Na dit voorval besloot ik deze mantra nooit meer als uitgangspunt te nemen.

Ik ben heel nieuwsgierig naar jouw mantra (klinkt Godsgruwelijk zweverig trouwens)… So tell me.

 P.S. Gelukkig kan ik de automatisch piloot ook uitschakelen door mezelf uit te dagen of de focus te verleggen.

Foto: Joyce Bongers

?

Francien

Follow my blog with Bloglovin, Facebook & Twitter

P.S. Follow our Instagram (username: Girlslove2run) to keep up to date! See you!