CrossFitters zijn de Jehovah getuigen van de sportschool
Het is zaterdagavond 28 mei 2016 en het is 21:33 uur om precies te zijn, als de nu volgende woorden aan me voorbij komen. ‘Crossfitters zijn de Jehovah getuigen van de sportschool.’ Deze zin, uitgesproken door een vriend, geeft mijn avond een totaal nieuwe invulling. Van een nietsvermoedende BBQ naar een verhitte discussie.
Het duurt ongeveer vijf minuten voordat ik doorheb wat er nou echt precies gezegd is. Intern ga ik helemaal stuk, want als ik er goed over nadenk dan ben ik het roerend met hem eens. Het brengt me eveneens terug naar mijn ouderlijk huis…
Triiiiiiiiiiiiiiing, triiiiiiiiiing, triiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing. ‘Pap, doe even de deur opeeeeeeeeeeen!’ ‘Francien, dat kun jij toch ook doen?’ ‘Nee, ik lig nog in bed!’ Triiiiiiiiiing [De voordeur gaat open]. ‘Goedemorgen Meneer,’ hoor ik terwijl ik bovenaan de trap sta, om (Johovah) getuige te zijn van deze gebeurtenis. Wie belt er in vredesnaam om 07:30 uur aan op de zaterdagochtend? Vanwege dit tijdstip, weet ik precies hoe laat het is. Ik ben Nederlands Hervormd opgevoed, ging in alle netheid iedere zondag, naar de zondagschool. En dat alles deden ik, mijn broer en broertje op aangeven van mijn vader. Die het geloof bijzonder hoog in het vaandel heeft staan. ‘Goedemorgen, beste mensen.’ Spreekt mijn vader vrolijk uit.
‘We zijn (twee) mensen (die ongevraagd aan de deur verschijnen) met allerlei etnische en culturele achtergronden, maar we zijn verenigd door gemeenschappelijke doelen (wacht, hebben Crossfitters ook niet gemeenschappelijke aka sportieve doelen?) Het belangrijkste is dat we Jehovah willen eren, de God van de Bijbel en de Schepper van alles (don’t judge a BIBLE by it’s cover). We doen ons best om Jezus Christus na te volgen en zijn er trots op christenen (dat woord verschild niet zo heel veel van Crossfitter) genoemd te worden.’ Dit moet ongeveer de tekst zijn geweest die men toentertijd uitsprak, excl. mijn eigen aantekeningen. Aangezien het ook precies zo op hun website staat. Mijn vader, lief is als hij is, gaat het gesprek met ze aan. Ze mogen (zelfs) binnenkomen. Want mijn vader vindt het geloof gewoon een ontzettend mooi en fijn iets om over te praten (vinden CrossFitters dat ook niet?). En onze bezoekers denken daar hetzelfde over. Alhoewel, hetzelfde… Ik hoef van mijn vader niet elke dag in een rok te lopen (zoals Crossfitters dagelijks , geheel vrijwillig, met een eiwitshake rondlopen) en ik hoef ook niet eerst te trouwen in de kerk (Boxes, is waar de CrossFitters samenkomen om zichzelf in het zweet te werkeen) voordat ik ga samenwonen. Ook al is daar natuurlijk niets mis mee, want ik heb prachtige rokken en jurken in mijn kast hangen. En welk meisje wil er nou niet trouwen in de kerk (lekker symbolisch weet je wel)?
Als ze na een goed uur vertrekken, sta ik mijn vader uit te lachen. Maar als ik er zo op terugkijk, had ik daar totaal geen reden toe. Ik heb geen weet van deze tak van geloof. Enkel het geloof dat mij is meegegeven.
En dus herzie ik mijzelf en de uitspraak ‘Crossfitters zijn de Jehovah getuigen van de sportschool.’ Kan ik daar over oordelen als ik nooit de tijd heb genomen om me te verdiepen in deze tak van sport? Nee, eigenlijk niet. En dus Google ik op de woorden ‘oorsprong Crossfit.’ De eerste hit? ‘Welkom bij CrossFit Zuid – Wij veranderen levens.’ Dat zou ook zo uit de mond van een Johovah getuige kunnen rollen. Toch word ik getriggerd door deze tekst. Waardoor ik erop klik. Goede SEO trouwens, dat moet ik ze nageven. ‘Sluit jezelf aan bij en ervaar de kracht van DE GEZONDSTE EN FITSTE COMMUNITY VAN ROOSENDAAL.’ Ow, ik ben in de gemeente Roosendaal aanbeland zie ik. De hoofdletters hadden van mij niet gehoeven, dat maakt het ietwat opdringerig… De oorsprong van Crossfit heb ik echter nog niet gevonden en dus Google ik rustig verder.
De Kerstman is van Coca-Cola. Crossfit is van Reebok, toch?! Dat heb ik tot vandaag in ieder geval wel gedacht. Google en Wikipedia doen me anders ‘geloven.’ Zo zie ik onder meer dat CrossFit bestaat uit acht letters waarvan er twee aangeduid worden met een hoofdletter. Little did I know. Wat me nog meer verteld wordt?
‘CrossFit is een manier van fitness die gewichtheffen, atletiek en gymnastiek (wacht die laatste twee zijn best wel mijn favoriete sporten) combineert in één trainingsvorm. Gedurende de training worden functionele bewegingen op een gevarieerde manier in een hoge intensiteit zo snel mogelijk uitgevoerd. De filosofie achter CrossFit is om niet te specialiseren in één specifiek sportonderdeel omdat dit tot een eenzijdige fysieke ontwikkeling zou leiden (zoals, ik dat met enkel hardlopen bewerkstellig).
Trainingen bestaan uit een warming-up, een technisch gedeelte om de Crossfit bewegingen te leren en een intensieve training WOD (Workout of the Day) van 10 à 20 minuten. Vaak worden de resultaten van deze WOD op een whiteboard bijgehouden om een sport-/competitie-element aan de training toe te voegen.
Het doel van CrossFit is om ongeacht leeftijd, beroep of fysieke gesteldheid, zo snel mogelijk fit en gezond te worden.
CrossFit is bedacht door voormalig gymnasten Greg en Lauren Glassman. De eerste specifiek op CrossFit toegelegde sportschool is in 1996 geopend in Santa Cruz. Het aantal sportscholen, Boxes (aka de kerk van de CrossFitter), groeide daarna van 18 in 2005 tot meer dan 1.500 in 2010. In 2014 werd de 10.000e box geopend in Londen.’ – Wikipedia
Eindconclusie? Zowel een Johovah getuige als ook een Crossfitter is enorm bevlogen. Waar de Johovah getuige zich dagelijks richt tot De Heer hierboven in de vorm van een POD (Pray of the Day), richt de CrossFitter zich dagelijks naar zijn/haar following door middel van de WOD (Workout of the Day). En waar een Johovah getuige bij mij en mijn vader aan de deur komt, verschijnen er 30 á 40 CrossFitters dagelijks in mijn timeline om te overtuigen van hun kracht en geloof.
?
Francien (& Joyce)