De vragen waar Susan Kuijken helemaal klaar mee is

“Hey Francien, wat doe je eigenlijk in het dagelijks leven naast het Francien-zijn? Leid je ook nog een dubbelleven? Of ben je gewoon alleen maar Francien?”

Een regelrechte giller
Gekke vraag much? Ik kom deze giller van een vraag toch regelmatig tegen, alleen dan iets anders gesteld. Meer in de trant van: ‘Oh wat leuk, je bent hardloopster en je traint voor Rio. Werk je daarnaast nog? Nee? Oh, en met je studie ben je ook al klaar zeg je net. OK…semi-begripvolle knik… stilte… maar eh, je kan toch niet de hele dag alleen maar rondjes rennen?’

Spuit 11
Het beroep van professioneel hardloopster is door de meeste mensen lichtelijk misunderstood. Iets dat ik niemand kwalijk mag nemen, want het duurde voor mezelf ook een jaartje of 3 voordat deze spuit 11 door had hoe het precies in elkaar zit. In gesprekken met niet-atleten heb ik doorgaans minder tijd om het uit te leggen, maar gelukkig weet ik inmiddels wel welke vragen ik kan verwachten.

Verveling
Of ik me dan niet verveel? Dit is ook een populaire follow-up question op feestjes en partijen. Uiteraard na de vraag wat ik op de 100m en/of marathon loop, of ik wel iets (ongezonds) mag eten en natuurlijk of ik Dafne Schippers ken. Gek genoeg heb ik naast de 10 looptrainingen, 2 krachttrainingen, 3 rehab trainingen, 3 alternatieve trainingen, 3 fysio behandelingen en 7 dutjes per week nauwelijks het idee dat ik me verveel.

Europa vs. Afrika
Afrikanen lopen hard. Europeanen laten er maar al te graag gecompliceerde theorieën op los waarom de inhaalslag nog niet gemaakt is. Terwijl we daar allerlei moeilijke biomechanische en geografische argumenten bijhalen, gaan we met z’n allen keihard voorbij aan misschien wel de belangrijkste reden. Het is in Afrika socially accepted om een full-time atleet te zijn.

Risicospreiding
Je moet het maar durven: een doel hebben en daar dan 100% voor gaan. Risicospreiding, wij Nederlanders zijn er dol op. Het wordt hier net als in veel andere westerse landen met de paplepel ingegoten om van alles moeten, willen, kunnen, zonder echt te investeren in dat ene grote doel. Trainen, eten slapen, trainen, eten slapen. Nee ik verveel me niet, ik ben ook niet bang voor mijn leven na de sport, ik word ook niet kriebelig van de gedachte dat ik geen nieuw hoofdstuk aan mijn CV heb toegevoegd, of schuldig dat ik social events voor trainingen moet missen.

A goal without a plan is just a wish. Pas als je rust vindt in je hoofd, kan je echt goed worden.

?

Susan

Follow my blog with Bloglovin, Facebook Instagram & Twitter

P.S. En hoe werkt dit dan voor mij in de praktijk? Lees dat in mijn volgende blogpost.

P.P.S. Check ook nog even Franciens interview met Susan van een paar maanden terug!

P.P.P.S. Susan is trouwens ook fervent poster op Instagram