Hatsjoe
Ik weet het, ik weet het. Het is Nederlands eigen om altijd iets te klagen te hebben. Zelfs met dit fantastische weer. Ik blijk daar (hoe zeer ik het ook ontken) geen uitzondering op. Hoe ik daar bij kom? Nou, ik heb dus hooikoorts. Kriebelneus, Kriebelkeel, Kriebelogen… Alles kriebelt. Nu ben ik een echte liefhebber van de zon en negeer ik die pollen dan ook gewoon tijdens mijn picknicks in het Vondelpark. Zonnebril op, hooikoortspilletje mee en van de zon genieten.
Goed, moraal van dit verhaal. Vanochtend stond Francien in volle glorie op mij te wachten voor en run. Ik keek naar buiten en had er oprecht heeeel veel zin in. Maar we hadden nog maar een half rondje door het park erop zitten (lees: 1K) en de polletjes begonnen weer te kriebelen. Toch 2 rondjes gerend. Best van genoten! Want weetje, die hooikoorts is gewoon één van de hobbels die je als hardloper onderweg tegenkomt. Net als kleine vliegjes, honden die je voor de voeten lopen, onaangekondigde stortbuien, rode stoplichten en motivatiegebrek.
Dus, lieve mede hardloopsters, laten we af en toe even stil staan bij alle hobbels die we tijdens elke run weer overwinnen! And be PROUD!
Geniet van je weekend en laat het weten als ik obstakels ben vergeten? (of natuurlijk voor wondermiddeltjes tegen graspollen:))
?
Fieke