Francien.

Mijn laatste week in Kaapstad is zojuist ingegaan. Volgende week sta ik rond deze tijd met beide benen op de grond (lees: Nederland). Om eerlijk te zijn, ik wil niet naar huis. Het is dat het moet. ‘Van wie dan?’ Ik ben hier op een toeristenvisum, dus ik mag hier maximaal drie maanden aaneengesloten zijn. Gelukkig keer ik op 1 april terug naar Kaapstad samen met Fieke en Joyce. Neemt niet weg dat ik misschien al eerder het vliegtuig pak naar de mooiste en fijnste stad van de wereld. Hier voel ik me thuis, als het winter is in Amsterdam. Maar voordat het zover is, krijg je eerst mijn één na laatste week in foto’s te zien.

IMG_0932

IMG_0945

IMG_0986

Maandag
Om 07:00 uur dropped mijn Über taxi me aan de voet van Chapman’s Peak. Verreweg het mooiste punt van Kaapstad en tevens één van de zwaardere onderdelen van de Two Oceans Marathon. Leslie, mijn trainer, wacht me op. ‘We gaan er op, af, op af. Dat is ongeveer 21 kilometer.’ ‘Eitje.’ Dat heb ik bij nader inzien toch mis. Het oplopen gaat me redelijk goed af. Het naar beneden lopen vind ik heel zwaar. Mijn lichaam komt niet goed vooruit, alsof het stijf is.

10885558_10204912966000192_3134878717573880424_n

Dinsdag
Een paar weken geleden stuurde Hannah me een Facebook bericht. Via een gemeenschappelijke vriend is ze bij terechtgekomen. De hoogste tijd voor een meet-up. Daarna zijn we onafscheidelijk. Sort of.

Woensdag
Oudejaarsdag. Wat moet ik erover zeggen? Ik ben al twaalf jaar, bewust, niet meer in Nederland geweest op deze dag. Puur omdat ik last heb van de ‘fear of missing out.’ Ik hou van huisfeestjes. Ik hou niet van feestjes waar ik een kaartje moet kopen, om vervolgens het idee te hebben dat ik alsnog op het verkeerde feestje sta. Er niet weg kan, omdat ik er 70 euro voor heb betaald. Dus dat. Daarom vier ik samen met Hannah braaf Oud&Nieuw in mijn appartement. Toevallig gelegen in het hart van Kaapstad. Doe ik net alsof de ‘fear of missing out’ hier niet heeft toegeslagen en drink ik fijn mijn wijntjes op. Is er in geen velden of wegen vuurwerk te zien. Dans ik als Beyonce voor de tv en ga ik rond 04:00 uur slapen.

IMG_1082

IMG_1074

Donderdag
Brak? Nee. Dan nog niet. Mijn kater doet altijd pas om 16:00 uur ’s middags zijn intrede. In de avond word ik opgehaald door mijn collega-blogger Viola. Samen met haar knappe gezin, gaan we voor een zonsondergang op het strand. Helaas zien we de zon net niet. Maar de lucht maakt alles goed. Wijn, chips en crackers. Mij hoor je niet klagen. Fijn om het nieuwe jaar op deze manier te beginnen.

IMG_1095

IMG_1112

IMG_1113

IMG_1150

IMG_1147

Vrijdag
Okay nu moet ik er toch echt aan geloven. De hoogste tijd voor een workout. De eerste van het nieuwe jaar. Het is spitsuur in mijn gym. Dankzij Jelmer heb ik een nieuwe liefde. Circuit training. 30, seconden rust. 30 seconden hardgaan. Doordraaien. Op naar het volgende apparaat. Ik vind hardlopen daardoor heel saai geworden. Luxe probleem, right? De weegschaal is overigens nog steeds NIET mijn vriend.

In de avond spreek ik af met Samefko, wederom ben ik aan hem gelinkt via een gemeenschappelijke Facebook vriend. We gaan samen met zijn familie en vriendin naar Shimmy (Beach Club). De dresscode? Wit. Shimmy is een Ibiza-achtige club. Met je voetjes in het zand, fijne muziek, heerlijke cocktails. Ik mag niet klagen.

IMG_1165

Zaterdag
Uitslapen, dat mag ook wel een keer. Toch? Ik slenter, voor eerst, in mijn eentje door de straten van Kaapstad. Opzoek naar? Ja wat eigenlijk? Niets. Na een uur heb ik het wel gezien. Ik pak een Über (dé manier om je voor heel weinig geld door Kaapstad te laten vervoeren) naar het winkelcentrum. Iets met sale… Bij de Zara score ik mijn favoriete jasje voor de helft van de prijs. Heel fijn dit.

In de avond heb ik een diner met Run4Schools oprichter, én tevens trainer, Leslie. Sushi en een goed gezelschap. Wat wil ik nog meer op een zaterdagavond? Niets. Bijna niets. Ik wil enkel een bed. Ik ben kapot. Voordat ik mijn bed in duik, maak ik een spiegelselfie. Iets met awesome haar.

IMG_1174

Zondag
Eigenlijk staat er een sub-marathon op het programma, 30 kilometer. Last minute besluit ik dat ik hier niet aan deelneem. Ik moet eerst mijn fysio opzoeken, voordat ik verder ga dan 21 kilometer. Gewoon om er zeker van te zijn, dat mijn shin splits goed herstellen.

In plaats daarvan ga ik voor een wine tasting (Delheim Wine Estate). Viola, heeft er eentje gevonden waarbij je naast diverse wijnen ook cupcakes krijgt. I’m in!

Tot zover mijn één na laatste week. Hoe was jou week? En hoever ben je met #JANUari? (Na vandaag sta ik op 3/15)

?

Francien & GirlsLove2Run Team

Follow my blog with BloglovinFacebook & Twitter

P.S. Follow our Instagram (username: Girlslove2run) to keep up to date! See you!

P.P.S. Doe je al mee aan JANUari? Wanneer ga je beginnen met je goede voornemens, zo van JA NU(ari)!

Recent