#9 Knappe Annemerel,
Knappe Annemerel,
Het is knap lastig een brief schrijven terwijl je ergens in de lucht hangt met de nodige turbulentie. Misschien ontvang je deze brief te laat. Maar beter laat dan nooit. Wijze les overigens ;-).
Ik heb even tijd nodig om op adem te komen. Me op te laden voor iets dat me enigszins onzeker maakt. Ik geloof in mezelf. Ik geloof dat ik de top kan halen. Zelfs nu het parcours verzwaard is ten opzichte van voorgaande jaren. De eerste klim is hoger en stukken steiler. Mijn hoofd denkt het aan te kunnen. Mijn benen zijn sterker dan ooit, maar gaan ze 56 kilometer mee? Annemerel, wat denk jij? Kun je misschien bij de finishlijn gaan staan? Dan heb ik tenminste een fijn vooruitzicht.
Trouwens, ik heb je advies nodig. Je wilde vorig jaar bijna uitstappen tijdens de New York City Marathon, toen het echt niet meer ging. Toch deed je dat niet. Je herpakte jezelf. Hoe moeilijk dat ook geweest moet zijn. Wat was je drijfveer? Wat maakte dat je de finish van dichtbij wilde zien?
Annemerel, na een paar slapeloze nachten wordt het de hoogste tijd om mijn ogen te sluiten. Ik zal aan je denken als het niet meer gaat. Ik zal denken aan jouw doorzettingsvermogen én aan je tips!
?
Francien & GirlsLove2Run Team