Marloes: Sloom en zwak

“Nee, dat komt omdat jij te sloom bent.”

Beteuterd zit ik op de grond van mijn gym met een dikke bal van 9 kilo in mijn schoot. We doen met mijn lesje een wedstrijd zware ballen doorgeven en mijn groep verloor. Door mij, volgens de ene helft van de groep. De andere helft van de groep, ook sloom en zwak, houdt wijs haar mond.

Daar zit je dan met je goede gedrag. Wil je een beetje gezellig bewegen, ga je nog met een kutgevoel naar huis ook. Het is namelijk niet dat ik niet mijn best deed of zo. Ik kan er gewoon niets aan doen dat als ik op de grond lig, met mijn benen omhoog en mijn schouders van de grond, en een zware bal naar me gegooid krijg, dat ik omval. Dat heeft te maken met mijn non existent core. En touché, daar kan ik dus wel wat aan doen, maar ik wist niet dat het zo erg met me gesteld was. Voor iemand die een behoorlijk sportief jaar achter de rug heeft met 5 keer in de week hardlopen en 2 marathons is dit toch even een zure ervaring. Sta ik daar in mijn beste shape ever en dan nog tief ik om als er een (niet eens zo) zware bal naar me gegooid wordt. Niet goed, helemaal niet goed.

Later sprak ik nog even de trainer. Hoe kan ik nou nog steeds zo’n vogel zijn als het op kracht aankomt? Ik zie zelfs mijn buikspieren, for crying out loud. Zijn die dan nep? Mijn trainer ziet het wel vaker, zegt hij, marathonlopers die kak zijn in de kracht department. De ‘marathonlopers zijn echt zwak’ had niet gehoeven, maar we get it, trainert: er is nog een hoop te doen en als je marathons loopt ben je niet opeens gods gift to athletics.

Maar Ik snap het hoor. Je zou het misschien naar aanleiding van dit verhaal niet verwachten, maar ook ik ben mega competitief. Vroeger ging ik al janken als ik met Monopoly op een straatje vol met hotels, deskundig neergezet door mijn broer, terecht kwam. En als ik ergens niet goed in was, dan vond ik het niet leuk. Maar ik ga nu echt niet stoppen. Ik blijf gewoon naar dat lesje gaan. Dan maar als laatste gekozen. Die core komt er wel. Oh, en mensen van het lesje: doe eens een beetje rustig. Voor sommige mensen is dit nieuw en beter moedig je die aan. Word je zelf ook een stuk leuker van. Just saying.
_____

Marloes wie?!
Marloes Berghege is schrijfster (voor &C en Girls Love 2 Run) en loopt hard. Niet heel hard, maar ze loopt wel. Marathons zelfs en dat kan ze zelf ook nog steeds niet geloven. Verder is Marloes bekend (bij cafetaria Toetje), een absolute lees nerd, doet ze allang niet meer waar ze voor gestudeerd heeft, draait ze graag Hazes en niet eens stiekem, wordt ze kriebelig van lange nagels en is ze getrouwd met een sport gekkie.

Niets meer missen van Girls Love 2 Run?
Volg ons dan op Instagram of Facebook en blijf up to date!