Run the city: Leeuwarden

Wist je dat ik afgelopen week in Nice verbleef om daar de stad al rennend te verkennen? Dat ik zaterdag voor het eerst van mijn leven meeliep in een modeshow? En dat ik gisteren aan de start van LOOP Leeuwarden stond?  Er zijn vele (girls only) races deze maand en allen worden ze gelopen in de meest geliefde steden van de wereld. Liefde voor een stad. We hebben er allemaal wel eentje. In Run The City worden mijn (inter)nationale hardloopvriendinnen voor je opgetrommeld om de leukste routes en insiders tips met je te delen. Natuurlijk kom ik zelf ook aan bod. Te beginnen met Leeuwarden.

Dit weekend liet ik de hipsterknotjes, crop tops en afgetrapte AllStars voor wat het was en vertrok ik dus naar Leeuwarden. Naast LOOP Leeuwarden moest deze Friese hoofdstad natuurlijk ook ontdekt worden. Vier uur in de geel-blauwe taxi of anderhalf uur in de auto? Juist, met dat laatste vervoersmiddel kwamen we aan in Leeuwarden (waarbij ik kan bevestigen dat je best met 130km/u in een Smart over de Afsluitdijk kan rossen zonder er af te waaien). Een ware hipster-detox, waar ik met dank aan jullie tips en adresjes een toptijd heb gehad. Hoe mijn 24 uur Leeuwarden er uit zagen, dat lees je hier onder.

Waar is het feestje?
Omdat ik zondag nog 10 kilometer moest rennen kon ik niet compleet ondersteboven in de kroonluchters hangen, dus werd het tijd om de barretjes te ontdekken. Na een tip van de locals belandden we op het Wilhelminaplein, waar we onder het genot van een drankje (en een terrasheater) een offline Tindershow hebben georganiseerd. Er werd vooral naar links geswipet (sorry knappe mannen uit Leeuwarden, mijn bril lag nog in de hotelkamer en ik geloof niet in Dates in het Donker of het voordeel van de twijfel).

Leeuwarden goes Italian
Omdat je 10 kilometer niet op een lege maag kunt rennen, streken we voor de lunch neer bij Fellini. Op het zonovergoten terras was het lastig kiezen uit alle super lekkere pre-run snacks op de Italiaanse kaart. Het resultaat: een heerlijke kaasplank, salade en een verbrande neus.

LOOP Leeuwarden
Het Friese accent vliegt me om de oren, terwijl ik me in het startvak mentaal voorbereid op wat komen gaat. Tien kilometer dwars door Leeuwarden. Mijn blaasontsteking zorgt ervoor dat ik met een noodgang start. De gedachte hierachter? Hoe eerder ik bij de finish ben, des te sneller kan ik naar het toilet (lees: dixie). Bij kilometer vijf wordt de druk me te groot. Het wordt gelukkig geen wildplassesie, maar een fijne dixiesessie. Die na 34 seconden bruut verstoord wordt door een iets TE enthousiaste runner. Als de nood hoog is…

Ik vervolg mijn weg en geniet van de groene omgeving én nieuwbouwwijken. De gehele route is druk bezet met Fries publiek. Telkens als ik even op en om me heen kijk word ik begroet met een fijne glimlach. Ik merk dat mijn pas heel consistent is en dat mijn benen voor het eerst pijnvrij zijn. De snelheid laat nog te wensen over, maar daar kan ik de komende weken prima aan werken (Hello intervaltrainingen). Bij kilometer 9 hoor ik mijn naam. FRANCIEEEEEEEEN! (zo heet ik dus)! Ik kijk haar aan en schreeuw vrolijk terug ‘WAT IS JOUW NAAAAAAAAAM?’ Het antwoord hoor ik helaas niet meer.

De laatste kilometer lijkt iedereen me voorbij te gaan, maar dat gaat zomaar niet. En dus maak ik een comeback waarbij ik op het laatste moment nog even vijf jongens en meisjes voorbij ga. Tot zover deze fijne race. Volgend jaar sta ik hier gewoon weer. Mijn eindtijd? 53.48. Ik kom hiermee als 64ste vrouw binnen.

Sanne, Nienke, Annika en Vera hoe ging jullie race eigenlijk?

Cake for champions
Als post-race snack for champions kregen we de tip om monchoutaart te gaan eten bij de Walrus. Dit Grand Cafe ligt aan het Gouveneursplein en heeft altijd wel een plekje vrij op het grote, zonnige terras. Focus, terug naar de taart. Alsof er een engeltje over je tong piest, mijn hemel. Sloeg in als een (suiker)bom als je net 10 kilometer achter de rug hebt, maar een betere beloning kon ik mij niet wensen (al zou een voetmassage ook niet verkeerd zijn geweest maar die stond niet op de kaart)

Wannee(r mag ik terugkomen?)
Met mijn (geleende) rode Smart verlaat ik de binnenstad, om twee kilometer verderop neer te strijken in Restaurant Wannee. Dit restaurant is onderdeel van de Hoge Hotelschool Leeuwarden.  Eerste-, tweede- en derdejaars krijgen de eer om mij en mijn reisgenote te voorzien in heerlijke streek- en seizoensgebonden gerechten.. Zelden heb ik zo’n hoog service level gezien. Maar echt. Het zes gangen diner inclusief wijn arrangement doet ons belanden aan de chef’s tabel (jawel, dé tafel der tafels te vinden in de keuken). Mijn dag kan niet meer stuk.

Tweede thuis
Mocht je een weekendje Leeuwarden overwegen, dan is het Post-Plaza hotel een absolute aanrader. Dit Grand Hotel ligt midden in het centrum en door het 18e eeuwse gebouw voelde ik me als een (hardloop)prinses op de erwt. Het personeel was heel vriendelijk en behulpzaam (enthousiast wisten ze binnen 3 minuten de 5 leukste barren in het centrum op te noemen), het ontbijt was fantastisch (ze hadden zelfs lijnzaad, geen aanrader voor een race) en de kussens hebben de kussengevechttest doorstaan.

Tot zover mijn avontuur in Leeuwarden. Ik en mijn reisgenoot keren via diezelfde Afsluitdijk voldaan terug naar Amsterdam. Leeuwarden, je hebt me.

?

Francien & Team Girls Love 2 Run

Tekst door Tesja Bonnie & Francien Regelink

Follow my blog with Bloglovin, Facebook Instagram & Twitter

Mijn trip werd mede mogelijk gemaakt door LOOP Leeuwarden en Marketing Leeuwarden