Fast, Faster, Fast(ing) Sisters

Het is 05:33 uur als ik uit mezelf ontwaak. Mijn gedachten gaan direct uit naar de Ramadan. Die onderbroken wordt door een rammelende maag. Ik begin morgen wel. Ik heb me hier niet op voorbereid… Wat bedoel je Francien? Ik dacht eigenlijk dat de Ramadan gisteren al begonnen was. Maar Nu.nl liet me vannacht anders inzien. Toen ik de ‘Dit wordt het nieuws van maandag 6 juni’ opende. Die ik as we speak voor de goede orde heropen. De kop is aangepast ‘Wat gaat er maandag in ieder geval gebeuren?’De inhoud is nagenoeg hetzelfde.

‘Moslims vasten tijdens ramadan
Voor moslims begint maandag de ramadan. Tijdens de vastenmaand mogen moslims niets eten en drinken tussen zonsopgang en zonsondergang. Volgens de regels van het geloof moet iedereen die dat kan aan de ramadan deelnemen. Voor mensen die oud, ziek, zwanger of op reis zijn, geldt dat ze het later mogen inhalen of een offer moeten brengen. Met het vasten, een van de vijf religieuze verplichtingen voor moslims, gedenken zij dat de profeet Mohammed de eerste van zijn openbaringen ontving.’ – Bron: Nu.nl

Het is eveneens de maand waarin je het hele jaar overziet. De keuzes die je gemaakt hebt en de keuzes die je wilt maken. Dit leid tot innerlijke rust. Drinken en voedsel zijn dus bijzaak.

Je schrijft Ramadan toch met een hoofdletter? Is het eerste wat ik denk. Alhoewel, het betreft geen feestdag.

‘De ramadan valt samen met de negende maand van de Islamitische maankalender. Omgerekend naar onze kalender, betekent het dat de vastenperiode elk jaar tien dagen naar voren verschuift.’ – Bron: Nu.nl

Als ik met mijn slaapkop naar de WC loop, zie ik op rechts de broodrooster staan. Ik pak er twee sneetjes volkoren brood bij en stop deze in de daarvoor bedoelde gleuven. And so the battle begins. Wetende dat de ramadan vandaag begint heb ik het al verloren. Nou ja ik verloor eigenlijk daarnet al toen ik slok Yoki nam, vanwege mijn gortdroge bek (Pardon my French). Okay, ik begin morgen wel. Gaat dat met sporten ook niet altijd zo? Van uitstel komt afstel Francien Regelink.. Denk ik bij mijzelf. Daarmee refereer ik overigens niet alleen aan de ramadan, maar ook aan de uitwerking van dit betreffende interview. Interview? Ja interview. Het is al ruimschoots geleden dat ik sprak met Healthy Sisters. Maar van een uitwerking is tot nu nog niet gekomen. Ik lijk geen goede invalshoek te kunnen vinden. Dat blijkt ook als ik het interview terugluister. Als de ramadan in aantocht is, weet ik wat me te doen staat. Langer dan dit kan ik het niet uitstellen.

Ik moet iets leren denk ik bij mezelf, ik moet direct na het afnemen van een interview de belangrijkste punten die ik heb onthouden uitwerken in plaats van me door 58 minuten geluidstape heen te slaan. Ik bedenk me zelfs dat dit één van de slechts voorbereidde interviews allertijden is. En dus probeer ik twee maanden naar dato, te onthouden wat er gezegd is, waarbij ik de geluidstape direct pauzeer. Volgens mij was ik vooral onder de indruk van de ramadan, gebedswijzen, (halve) marathons en hun prachtige hoofddoeken. Ik weet het wel zeker.

Mag ik vragen wie ik precies voor me heb zitten?
Rachida (35 en mama van drie) en Najima (29) Kharbouch.’ Wij zijn sinds 2014 de eerste healthy Nederlandse Marokkaanse bloggers in Nederland.’ Hoor en lees ik onder de ‘About us’ knop op Healthysisters.nl.

Een blog dus, hoe, wat en waarom?
‘Vier jaar geleden is bij ons de welbekende knop omgegaan. Samen vielen wij 50 kilo af. Doordat wij zoveel vragen kregen naar hoe wij dat toch deden, want inmiddels liepen we ook graag en veel hard en lopen we als een van de weinige (met hoofddoek) halve Marathons en andere bekenden wedstrijden. Zijn wij in 2014 onschuldig een Facebookpagina begonnen om ons verhaal anoniem te delen. Maar ons verhaal bleek heel inspirerend en motiverend te werken, precies datgene wat wij wilde bereiken.’ – Ook dit pluk ik van diezelfde website af. Zo het interview is voorbij. Ik kan terug mijn bed in. Grapje!

Hoe was jullie vakantie?
Vraagt Rachida. Ik dacht dat ik hier de vragen stelde, maar vooruit. ‘Marokko is ons tweede huis!’ ‘Ow echt? ‘Ik ben er zelf geboren. Najima, niet meer. Dus ik was een jaar toen we hier naartoe kwamen.’ ‘Gaan jullie nog vaak terug?’ ‘Ja, onze ouders hebben daar een huisje en sindskort heb ik er zelf ook een appartementje. Uit het niets beantwoord ik de vraag waar het eigenlijk om ging. ‘Dit was mijn tweede keer in Marrakech. Joyce is er al vaker geweest. Ik ga er alleen heen als Joyce meegaat, want ik zou daar levend verdwalen en ik kan geen Frans… Joyce trouwens ook niet, maar die kent de stad en het land stukken beter dan ik.’ Die is namelijk verliefd op Marokko denk ik bij mezelf. Nu snap ik ook maar waarom ze met mij omgaat. Marokko heeft het namelijk allemaal. Van extreme drukte naar uitgestrekte landschappen. ‘Francien, focus.’ Spreek ik mezelf toe. Ik ben ondertussen al vier keer opgestaan, heb ontbijt gemaakt voor mijn zweetdate. En ben nog geen steek (lees: woord) verder.

Wat doen jullie allemaal in en om het blog?
‘Naast het maken van YouTube video’s en het schrijven blogposts geven we ook lezingen op uitnodiging van gemeentes en instanties. Maar we geven ook kookworkshops en hardlooptrainingen!’ vertelt Najima enthousiast.

Zijn jullie dan ook gecertificeerd?
‘Ik heb ook echt een opleiding tot voedingsdeskundige gedaan.’ vertelt Najima. ‘En ik ben binnen mijn hardloopvereniging opgeleid tot trainer.’ vertelt Rachida. ‘Dat is gebeurt in mijn ‘dik’ zijn periode. Dat is voor mij de ommekeer geweest. Ik werd alleen maar zwaarder en zwaarder. En op een gegeven moment bracht ik mijn zoontje naar boven. Dit is trouwens heel cliché. Ik kwam boven aan en ik was helemaal bek af. Ik dacht bij mezelf ik ben nog zo jong… En ik kan nou als niets meer. Toen ben ik in het trapgat gaan zitten en toen heb ik daar een potje goed gejankt. Ik had echt zoiets van hoe moet dit nou verder. Dit wil ik helemaal niet. En toen had ik zoiets van, ik ga me gewoon inschrijven bij een hardloopvereniging. Dan ga ik daar eens mee beginnen. Dat heb ik ook bewust alleen gedaan. Ook bewust buiten onze eigen wijk. Echt een hele andere wijk, waar niemand mij kent.

Ik schaamde mij gewoon, ik was echt tonnetje rond. De hoofdtrainer waarschuwde me, of ik wel goed wilde uitkijken. Je hebt echt veel meer kans op blessures aan je knieën en noem maar op vertelde hij mij. En dat had ik nou net nodig! Dat klinkt heel hard, maar ik ben hem daar heel dankbaar voor. Ik dacht wacht maar jongen, ik laat jou nog weleens zien wat ik allemaal kan. Ik heb toen de zes weken Start 2 Run cursus gedaan. Daarna kon ik drie kilometer hardlopen. En toen had ik echt zoiets van wauw het voelt alsof ik de finish van een marathon heb bereikt. Echt een overwinning! Waarna diezelfde trainer naar me toekwam, of ik interesse had om zelf hardlooptrainster te worden… Ik had daar geen interesse in, omdat ik zelf nog steeds te dik was. Dus toen heb ik ‘Nee’ gezegd. Waarop de hardlooptrainer me vertelde dat het de eerste keer was dat iemand ‘Nee’ antwoordde op dit verzoek. Een paar maanden later vroeg mijn man ‘Waarom zou je eigenlijk niet gewoon doen?’ Waarop ik uiteindelijk toch besloot om hardlooptrainster te worden inclusief certificaat. Ik ben daar heel lang hardlooptrainster geweest, maar kreeg steeds meer de vraag of ik ook zelf een groepje wilde starten. En dat doe ik nu. Ik begin had ik vooral veel Moslima’s, maar vandaag de dag is een hele mooie gemengde groep.’

En loopt je zusje ook mee?
‘Ja, ik neem zelfs weleens een training van haar over. Door haar ben ik aangestoken.’ Antwoord Najima lachend. ‘Voordat ik begon met hardlopen voelde ik me dik en ik droeg een hoofddoek. Hierdoor leek hardlopen me nou niet echt geschikt. Ik dacht als ik ga lopen, gaat iedereen me aankijken. Toen ik het  uiteindelijk toch aandurfde, met dank aan Rachida, vond ik eigenlijk heel leuk. Ik leerde nieuwe mensen kennen. Er ging een wereld voor me open. En toen ik net als Rachida afviel door het loop kreeg ik de smaak echt wel te pakken hoor. We hebben inmiddels allebei halve marathons gelopen. Ik twee en Rachida vijf.’

Lopen jullie trouwens altijd met een hoofddoek?
‘Ja! Maar we zijn heel vrij opgevoed en hebben zelf gekozen om een hoofddoek te dragen, vanuit ons eigen gevoel. En juist ook, omdat we de keuzevrijheid kregen. We zijn heel trots op ons geloof en cultuur en dragen we ook graag uit. Dus ook tijdens het hardlopen Francien.’

Is sporten tijdens de ramadan zwaar?
‘Ja, het is af en toe afzien, maar dat is sporten buiten de ramadan met vlagen ook. In het verleden gaf ik weleens hardlooptrainingen om 10:15 uur in de ochtend. Dat viel me zwaar, omdat je natuurlijk geen water mag drinken overdag.’ vertelt Rachida me. Wil je blijven hardlopen tijdens de ramadan, neem dan deze tips in acht.

Maar hoe overleven jullie dat dan?
‘Voor zonsopgang sta je op om te eten. Lekker een gezonde, voedzame maaltijd. Wij blijven trouwens meestal de hele nacht op. Dat is makkelijker.’ Hoor ik Najima zeggen. WTF, denk ik bij mezelf. ‘Wacht leg me eens uit hoe jullie dag in elkaar steekt.’ zeg ik. ‘Okay, we eten om 22:00 uur ’s avonds een maaltijd. De tijd vliegt en voor je het weet is het 00:00 en om dan te gaan slapen voor drie uurtjes heeft ook weinig zin. Daar raken we gedesoriënteerd van. Dat is dan weer het voordeel van het hebben van een eigen bedrijf. We bepalen dus zelf hoe we onze dag en in dit geval ook nacht indelen. Meestal duiken we dan om 10:00 uur ’s ochtends ons bed even in.’ Zegt Najima. Rachida vult haar aan, ik heb ook nog kindjes dus ik moet in de middag wel koken, maar dat eet ik zelf natuurlijk niets van.’ Vol verbazing en adoratie hoor ik het allemaal aan. Ik denk alleen dat je een flinke portie doorzettingsvermogen nodig hebt, om dit te doorstaan. ‘We doen alles wat we moeten doen in een lagere versnelling dan normaal. Dus ook het sporten, maar het gaat wel en wend snel. In de onderstaande video leggen ze dit alles ook nog even voor je uit.

‘Francien, moet je het ook eens uitproberen. Gewoon één dag en dan deel je je belevenissen middels een blogpost…’ zegt Najima. Ik denk na. Kijk Joyce aan en knik instemmend dat ik dat wel aandurf.

Ben je benieuwd hoe het de zusjes afgaat tijdens de ramadan? Volg ze dan via het blog en gelijknamige YouTube kanaal. Zelf ga ik dus ook proberen één dag deel te nemen aan de ramadan… I will keep you posted. 

?

Francien (& Joyce)

Follow my blog with Bloglovin, Facebook Instagram & Twitter

Foto door Joyce Bongers