The mistakes of a rookie

Je loopt al een tijdje en voelt ineens de intense drang om deel te nemen aan een loop in wedstrijdverband. Je doel? Uitlopen, persoonlijke record neerzetten, zoveel mogelijk mensen inhalen. Succes! Uit ervaring kan ik je mededelen dat er niets zo triomfantelijk is als een eerste echte wedstrijdrun beleven. Wat je dan al niet meemaakt…

Als onbeschreven blaadje begin je aan de run. Uitgedaagd door het aantal deelnemers wil je natuurlijk niet onderdoen van je concurrentes. Je start is dan ook vliegend te noemen! De eerste kilometer ren je vrolijk mee in de kopgroep (alleen heeft de kopgroep vaak al ietsje meer ervaring, maar weet jij veel). Na 1,5 km gelopen te hebben moet je lossen. Nog 8,5 km te gaan! Vooral lekker door blijven rennen in hoog tempo! Na 3 km word je ingehaald door een groepje 60+. Het zweet breekt je inmiddels behoorlijk uit. Toch te warm gekleed! #ClassicMistake. Vestje uit misschien? Onee dat kan niet, want daarop heb je je deelnemersvelletje vastgepind. #ClassicMistake.

Je passeert de 5 km, your half way there! Badend in het zweet ren je verder. De drinkpost nadert. Bekertje water? Graag. Goed, dit vergt enige kunst. Vooral blijven doorrennen, maar tegelijkertijd ook dat water naar binnen gooien. Oeps! Verslikt. #ClassicMistake. Na 5 minuten hoesten en proesten ben je eindelijk weer op adem. Had je misschien toch beter 3 seconden stil kunnen staan of je bekertje kunnen dubbelvouwen, zodat er een trechter ontstaat. Geloof het of niet maar dat drinkt echt heel wat gemakkelijker! Pas je op dat je het halfvolle bekertje niet tegen een iets te enthousiaste toeschouwer aan gooit? #ClassicMistake. Dat is ook zo lullig.

De 6 kilometer komt in beeld! Je blaas heeft het zwaar te verduren. De zenuwplasjes voorafgaand aan de run mochten niet baten. Gelukkig zijn er altijd nog de dixies. Fijn dat ze er zijn. Echt waar, maar wat zijn die dingen onhygiënisch. Ons advies? Zweefplassen ipv. Zweefvliegen. Zo moeilijk is het niet en dan snel weer verder rennen.

Na 8 km begeven je benen het een soort van. Inmiddels word je door het halve deelnemersveld ingehaald. Daar heb je dan zo hard voor gelopen in het begin. #ClassicMistake. De volgende keer toch maar rustig aan beginnen, opbouwen heet dat.

Bij 9 km loop je zo ongeveer ipv rennen. Totdat een toeschouwer uit het niets roept “FRANCIEN!!!!!” Je kijkt op en ziet een wildvreemde je naam uitschreeuwen. Verbaasd. Hoe weet deze persoon mijn naam? Ohja mijn voornaam staat met koeienletters op het deelnemersvelletje gedrukt. Je lacht vriendelijk terug.

Na deze aanmoediging herpak je jezelf! Het is ten slotte nog maar 1 kilometer. Je kunt de finish al zien, de opgeblazen boog met daarop het woord finish. Terwijl je de boog passeert rem je langzaam af. Je bent er! Totdat je iemand hoort roepen “DOORLOPEN!” Je kijkt om je heen, mensen lachen en wijzen. En dan zie je het, het was niet de finish, maar het fotomoment. Ook dat begint met de letter ‘F’. #ClassicMistake. Rennen zonder bril of lenzen is ook lastig.

De puf is er inmiddels uit, maar toch moet je nog 500 meter afleggen. Je bent er bijna maar nog niet helemaal. Je tast in het diepst van je kunnen en trekt de laatste 500 meter in sprint richting de finish! Maar dan is er nog je  hardloopbuddy, ook zij trekt een sprintje. Moge de beste winnen.

You’ve made it! Congrats. Next time keep the classic mistakes in mind! Neem de nodige voorzorgsmaatregelen en je komt er vanzelf, want voorkomen is beter dan genezen.

Ben ik nog een #ClassicMistake vergeten?

?

Francien

Follow my blog with Bloglovin

 

Recent