Two Oceans Diary

6 DAGEN LEFT. FIEK, NOG MAAR 6 DAGEN! De laatste loodjes wegen het zwaarst. De spanning neemt toe. We doen er op dit moment alles aan om zo fit mogelijk aan de start te verschijnen.

DSC_2352

RUN

Francien
Ben ik je een uitleg verplicht? Ja. Naar mijn idee zijn er meer wegen die naar Kaapstad leiden dan hardlopen alleen. Fietsen bijvoorbeeld. Elke dag fiets ik om 07:00 uur een paar rondjes in de buitenlucht (noem het de warm-up). Om me vervolgens naar binnen te verplaatsen. Waar ik mijn cardio marathon voortzet. Gewapend met appels, Spa-Rood en een YouTube scherm, trap ik (letterlijk) mijn indoor training af. Waarbij ik telkens na 30 minuten wissel tussen de vario (soort van hardloopding), crosstrainer, loopband (waar ik op loop ipv ren) en spinningfiets. Elke 10 minuten verzwaar ik mijn workout door de weerstand van het apparaat omhoog te gooien. 8 Sessies, 16 TED-talks en, 2 pitstops verder stap ik redelijk voldaan van dit alles af. Na een fijne, lange douche verplaats ik me wederom naar buitenlucht voor een fietssessie. Tot zover mijn cardio marathons.

Fieke
Waar Francien zo’n beetje elke dag in de gym te vinden is, zijn mijn runs buiten. Na de 16 km van vorige week zondag, kan 4 april niet snel genoeg komen. Ik doe het deze week rustig aan. Begin mijn hardloopweek pas dinsdag met een 7km run en ren donderdag nog een snelle 5. Daarna vertrek ik naar Nederland en hoe graag ik ook wil, in Nederland heb ik gewoon nooit ergens tijd voor. Tel daarbij op dat het in Newcastle gewoon lente was en hier de herfst alweer de kop opsteekt en je snapt dat m’n schoenen nog steeds in de koffer zitten;)

Processed with VSCOcam with c3 presetTRAIN 

Francien
Ik sta nu zo’n goede 1.5 maand elke dag 3 tot 5 uur in de sportschool. Met uitzondering van zondag, omdat mijn gym dan gesloten is. Aldaar word ik bijgestaan door 2 fysio’s en omringd door topsporters. Mijn fysio’s behandelen me niet alleen, maar voorzien me ook elke dag van advies en nemen mijn voortgang dagelijks onder de loep. Dankzij deze 2 heren heb ik ein-de-lijk een sterk lichaam. Ik ben lange tijd in de veronderstelling geweest dat ik het allemaal wel wist als het op hardlopen en krachttraining aankwam. Laat ik de eerste zijn om toe te geven, dat ik nog lang niet alles weet. Door een sterker lichaam kan ik beter tegen een stootje (lees: de impact van een 56 kilometer race). Ik heb een schema met oefeningen. Die had ik vorig jaar trouwens ook, maar toen voerde ik die alleen uit onder toezicht. En als er niet gekeken werd, dan klom ik snel weer op een cardio apparaat. Het grootste verschil met vorig jaar is, is dat ik dingen niet meer half uitvoer. Ik doe het goed. Of ik doe het niet. Daarom besteed ik iedere dag ook een goed uur aan mijn kracht oefeningen. Waarbij ik me focus op de correcte uitvoering van iedere oefening an sich. En als ik de tel kwijt raak dan begin ik overnieuw. (Dat gebeurt dus best vaak, vanwege mijn gebrek aan concentratie ;-).

Naast al deze inspanningen pak ik de laatste weken zoveel mogelijk rust. Zo lig ik uren op mijn slaapbank naar het plafond te staren. Of lees ik verplicht boeken. Zeg ik afspraken af. En ga ik vooral niet eindeloos door met naar mijn laptop te staren in het holst van de nacht. Daar ben ik normaal gesproken echt extreem goed in.

Fieke
Aan het einde van de maand staan mijn yogalessen altijd in het teken van een constante flow. We gaan zonder pauze voor uitleg door alle bewegingen heen en ik vind dit altijd de lekkerste lessen. Zeker de dag na een lange afstand. In het begin ben ik dan altijd ongelooflijk stijf, maar na een paar zonnegroeten kan ik weer bij m’n tenen zonder m’n hamstrings te scheuren. Afgelopen week heb ik thuis ook regelmatig een yoga sessie ingelast. Juist omdat mijn stijfheid me tijdens runs nog weleens in de weg zit. 5 zonnegroeten en een paar zittende houdingen doen dan wonderen. Wie weet word ik ooit nog lenig… 

Ook mijn foamroller zag ik vaak deze week. M’n hamstrings, heupen en kuiten kunnen dit wel gebruiken en ondanks de pijn voel ik echt dat het werkt. Ik hoop dat we het terug gaan zien zaterdag.

11115956_10204059780631221_1926784332_n

IMG_1179

IMG_2222

EAT

Francien
Had ik al gezegd dat ik het enorm waardeer dat zowel jij als mijn vrienden enorm meeleven nu ik dichter bij de finish kom? De één doet dat in de vorm van een donatie. De ander, door me onverwachts te verrassen met een bezoekje. En weer een ander door voor me te koken. En dat laatste komt me verdomd goed uit. Zo maakte brand manager Britt protein pannenkoeken voor. En maakte ik op mijn beurt weer een fijne sojaburger klaar. Daarnaast waren Jelmer en Nigel de afgelopen weken mijn privé koks. En voorzag de moeder van Joyce (je weet wel mijn fotografe) me van de lekkerste lunch ooit. Had ik al gezegd dat mijn lichaam dus niet gewend is aan zoveel slaap? Daardoor word ik best vaak eventjes klaarwakker. Op die momentjes kook ik een eitje. Eitwitten voor een sneller herstel kunnen naar mijn idee totaal geen kwaad. Daarna vertrek ik voldaan terug naar mijn bed.

Okay door de stress van de afgelopen week (vijf events) en het ow zo verraderlijke weer, werd ik vrijdag gevloerd door een griepaanval. Dus pakte ik direct na de masterclass mijn biezen. Zaterdagochtend legde ik samen met mijn team de laatste hand aan de maand april. Daarna zocht ik mijn prachtige bed weer op. Ow zo suf, maar ow zo fijn. Zondagavond verplaatste ik mezelf per trein naar de Achterhoek. Daar stond een gespreid bed voor me klaar. En daar zit/lig ik nu nog steeds. Rust, ik hou van jou!

Fieke
Eten is nooit zo’n probleem. Als ik thuis ben. En dat “als ik thuis ben” is nu dus een probleem, want ik ben niet thuis… In Amsterdam heb ik gewoon elke dag een gezellig etentje op het programma en dan is bewust eten echt heel erg moeilijk! Vrijdagavond ging het goed. De catering van #selfiemade was allemaal heel verantwoord (thanks live/dark en groentenfriet) en ook de soep van het Lloyd hotel is prima. De dag erna vierde we mijn moeders verjaardag. Dan eet ik natuurlijk gewoon taart en kies ik ’s avonds voor iets lichts. Soep vooraf en vlees bij het hoofdgerecht met koffie toe. Zondag ging ik los. Kan ook niet anders toch, bij de beste Italiaan van Amsterdam (serieus, Ciro Passami l’Olio… go there!). Je snapt dat er vandaag een groen sapje voor me staat;) 

Woensdagochtend pakken we het vliegtuig richting Kaapstad. We zijn er (bijna) klaar voor! Zien we jou zaterdag bij de start en hopelijk ook de finish?

PH: Joyce Bongers

?

Francien & Fieke

Follow my blog with BloglovinFacebook Instagram & Twitter

Recent