Zeikwijf

Daar sta ik dan met mijn goede gedrag. Op de baan. Wat ik daar doe? Het hardloopseizoen openen. Voor mezelf.

En waar de meeste mensen op 1 januari de balans opmaken doe ik dat traditiegetrouw op 1 september. En dit jaar staat vast dat ik, Francien, die denkt dat ze het allemaal wel gezien of gelopen heeft zonder kleerscheuren van iedere start naar finish moet kunnen lopen. Zolang er maar een plan is. En dat plan is er. Ik heb gedaan alsof ik aan het studeren was voor een lastig biologie proefwerk. Gewapend met een studieboek, werkboek en marker heb ik woorden en kennis tot mij genomen, want aan ervaring en gelopen kilometers ontbreekt het me niet.

Ik sluit me zelfs aan bij een loopgroep. Wie had dat ooit gedacht? Dat ik, Francien, die het allemaal wel gezien en gelopen heeft, zich aansluit bij een loopgroep. Een recreatieve wel te verstaan. Met een gemiddelde leeftijd van 45+. Althans dat hoop ik. Ik ga gewoon lekkerder op oud en getrouwd, dan jong en ongetrouwd. Nu lijkt het net alsof ik een nieuwe (bezette) zweetdate zoek. Dat is niet het geval. Ik zoek een loopgroep die al jarenlang trouw zweert aan het samenlopen op vaste dag in de week. En nee het betreft geen terreurbeweging. Alhoewel een samenzwering als deze wellicht anders doet vermoeden.

En ik heb zelfs hele trainingsschema’s uitgewerkt. En daarvoor gebruik ik geen applicatie, maar gewoon een pak uitgeprinte blaadjes waarop mijn trainingen staan. En die ik nadien aanvul en afstreep. Ik volg zelfs trouw de interval-achtige trainingen. En dat brengt mij dus vandaag op de baan. De baan waarop ik nu sta.

Ik ga voor INS & OUTS. Daarbij loop ik 10 minuten in. Om vervolgens 4 INS om 4 OUTS te lopen en daarna 5 minuten uit te lopen. Klinkt ingewikkelder dan het is. Bij INS leg op je marathontempo 1 kilometer af. En bij outs ga je daar 1 minuut langer over doen op de volgende kilometer. En dit wissel je af. Zodat je in totaal 4 INS hebt gelopen en 4 OUTS.

Francien_raceday_JoyceBongers (19)

De eerste helft gaat me verdomd goed af, ware het niet dat ik halverwege nattigheid voel. Ik word zelf(s) overspoelt met nattigheid. Geen grap. Ik sta hier op de baan, waarvan ik de naam even achterwege laat, mezelf onder te plassen. En niet zomaar een paar incontinente druppels, maar gewoon een volle liter. En waar ik daarnet nog vertelde dat ik Francien ben die alles wel gezien en gelopen heeft is dit toch totaal nieuw voor me. Ik probeer mijn bekkenbodem tevergeefs aan te spannen. En heus waar, ik heb wel echt wel eens de Kleine Oceaan aangelegd in mijn onderbroekje ten tijde van een race (getuige deze foto’s), maar dit is A. GEEN RACE. En B. HET LIJKT DE GROTE OCEAAN wel! Gelukkig ben ik vandaag all black en is er op mijn vriend na, niemand op of om de baan te bekennen. Ik besluit verder te gaan alsof het niet gebeurd is.

Als ik na 8 INS en OUTS wil beginnen aan mijn uitloopronde gaat het opnieuw mis. Ik weet niet wat me bezield en bezeikt. Ik druip letterlijk af.

Mijn sporthorloge heeft keurige doorkomsttijden genoteerd en één ding is zeker, ik loop in ieder geval op schema.

Bij deze verklaar ik het hardloopseizoen voor geopend!

To be continued….

Liefs,

Joyce (& Francien)

Recent